Հայ ժողովրդի ռազմական պատմություն - Հայկ աստծո մեծությամբ.

Հայ ազգի ու մարդկության պատմությունը

Moderators: Supermod, Ararat

Õ€Õ¡Õµ ÕªÕ¸Õ²Õ¸Õ¾Ö€Õ¤Õ« Õ¼Õ¡Õ¦Õ´Õ¡Õ¯Õ¡Õ¶ ÕºÕ¡Õ¿Õ´Õ¸Ö‚Õ©ÕµÕ¸Ö

Postby Lion on Wed Jul 04, 2007 8:21 am

Բարև ձեզ

Երևանի կենտրոնական գրախանութներում`

1. Գրախանութ Աբովյան 25 հասցեով (Երիտասարդականի մոտ)
2. Հրապարակի վրայի երկու գրախանութներ
3. Գրախանութ Մաշտոցի պողոտայի վրա (նախկին Բուկինիստ)
4. ԵՊՀ գրախանութ (կենտրոնական մուտքի մոտ)

արդեն վաճառքի է հանված Հայ ժողովրդի ռազմական Տարեգիրք: Գիրք Առաջինի (մ.թ.ա. 3000-1561) շարունակությունը` Հայ ժողովրդի ռազմական Տարեգիրք: Գիրք Երկրորդ (մ.թ.ա. 1561-883), որն ընդգրկում է Հայ ժողովրդի պատմությունը Հինգի թագավորության (Արմենի, Հայա, Արարատ, Միտանի, Կիլիկիա) ժամանակ:
Ինչպես և նախորդ մասում, այստեղ ևս մանրամասնորեն ու ժամանակագրական կարգով տրվում են այս ժամանակաշրջանում Հայկական բանակի մղած պատերազմներն ու ճակատամարտերը: Մանրամասնորեն նկարագրված է`

1. Հայ-Խեթական II պատերազմը (մ.թ.ա. մոտ 1550-1523)
2. Հայ-Եգիպտական պատերազմը (մ.թ.ա. մոտ 1512-1412)
3. Հայ-Խեթական III պատերազմը (մ.թ.ա. մոտ 1405-1283)
4. Հայ-Ասորեստանյան II պատերազմը (մ.թ.ա. մոտ 1307-1241)
5. Հայ-Ասորեստանյան III պատերազմը (մ.թ.ա. 1115-1110)
6. Հայ-Ասորեստանյան IV պատերազմը (մ.թ.ա. 1078-1071)
7. Հայ-Ասորեստանյան V պատերազմը (մ.թ.ա. 935-771) (սկզբնական փուլը)

Ըստ էության տրվում է Հինգ թագավորությունների պատմությունը, նրանց գահակալների գահացանկերը, պայքարը հարևան գիշատիչ պետությունների դեմ: Այդ հերոսական պայքարի արդյունքում Հայ ժողովուրդը մեծ հաշվով հաջողությամբ ետ մղեց թշնամիների ոտնձգությունները և նախապատրաստեց իր հերթական վերելքը ի դեմս Արարատյան թագավորության…

Ըստ ամենայնի շարունակությունները կհետևեն: Գիրքն ԸՆԴՀԱՆՈՒՐ առմամբ ընդգրկում է մոտ 4500 պատերազմ և ճակատամարտ մ.թ.ա. 3000-մ.թ. 2007 թվականներում:

+

Երևանի կենտրոնական գրախանութներում`

5. Հրապարակի վրայի երկու գրախանութներ
6. Գրախանութ Մաշտոցի պողոտայի վրա (նախկին Բուկինիստ)
7. ԵՊՀ գրախանութ (կենտրոնական մուտքի մոտ)

արդեն վաճառքի է հանված նաև Հայ ժողովրդի ռազմական Տարեգրքի հերթական մասը` Գիրք Երրորդը (մ.թ.ա. 883-614), որն ընդգրկում է Հայ ժողովրդի ռազմական պատմությունը Արարատյան թագավորության ժամանակաշրջանում:
Ինչպես և նախորդ մասում, այստեղ ևս մանրամասնորեն ու ժամանակագրական կարգով տրվում են այս ժամանակաշրջանում Հայկական բանակի մղած պատերազմներն ու ճակատամարտերը: Մանրամասնորեն նկարագրված է`

8. Հայ-Ասորեստանյան V պատերազմը (մ.թ.ա. 935-774) (վերջնական փուլը)
9. Հայ-Ասորեստանյան VI պատերազմը (մ.թ.ա. 743-705)
10. Հայ-Ասորեստանյան VII պատերազմը (մ.թ.ա. 699-685)
11. Արարատյան թագավորության պայքարը ընդդեմ կիմերների, հետագայում սկյութերի հորդաների, ինչպես նաև թափ հավաքող Մարաստանի թագավորության:

Ըստ էության տրվում է Արարատյան, Արմենիի և Կիլիկիայի թագավորությունների պատմությունը, նրանց գահակալների գահացանկերը, ինչպես նաև Հայոց թագավորությունների պայքարը հարևան գիշատիչ պետությունների դեմ: Մանրամասն անդրադարձ է կատարվում Արարատյան թագավորության ներսում ծավալված քաղաքական պայքարին, ինչպես նաև առաջին անգամ համակարգված տեսքով ներկայացվում է կիմերների և սկյութերի արշավանքների ժամանակագրությունը: Գրքում ներկայացված է Արարատյան թագավորության հովանո ներքո ստեղծված Հայկական Չորորդ համաշխարհային գերիշխանության կայացումը և կործանումը, նկարագրվում է Արարատյան թագավորության բարձրացումը, փայլը և անկումը. Վերջինիս ֆոնի վրա ի դեպ հատկապես ակնառու է երևում Արմենիի թագավորության բարձրացումը…
Այս ամենի արդյունքում Հայկական թագավորությունները վերջին հաշվով հաջողությամբ ետ մղեցին հարևանների գիշատիչ պետությունների ոտնձգությունները և կարողացան պաշտպանել իրենց տարածքները: Նկարագրված ժամանակաշրջանի վերջում Հայաստանի վրա գերագահության իրավունքը կրկին վերադարձավ Արմենիի Հայկազունիներին, որոնք կրկին փաստացի իրենց ձեռքը վերցրին գրեթե ողջ Հայաստանի ղեկավարումը մոտ 1000-ամյա ընդմիջումից հետո: Հենց այս ժամանակաշրջանի վերջում էր, որ արդեն ստեղծվել էին բոլոր նախադրյալները Մեծ Հայքի թագավորության հռչակման համար…

Ուզում եմ նաև հաղորդել ընթերցողներին, որ ըստ ամենայնի շարունակությունները կհետևեն: Գիրքն ԸՆԴՀԱՆՈՒՐ առմամբ ընդգրկում է մոտ 4600 պատերազմ և ճակատամարտ մ.թ.ա. 3000-մ.թ. 2007 թվականներում:

Գիրքը հասանելի է նաև սփյուռքահայ ընթերցողին: Դրա համար պետք է ուղարկել 5 եվրո

DEUTSCHE BANK AG, FRANKFURT am MAIN, GERMANY
SWIFT: DEUT DE FF
EUR ACCOUNT No. 9471632 OF ARMECONOMBANK
FOR FURTHER CREDIT
NAME HAKOBYAN MHER
Account; 163038123093
WITH MYASNIKIAN BRENCH OF ARMECONOMBANK

կամ 300 ռուբլի

АКБ Промсвязьбанк:
SWIFT: PRMS RU MM
INN 7744000912
BIK 044583119
K/S 30101810600000000119
RUR 30231810010000168801
Мясникян филиал Армэкономбанка
Получатель АКОПЯН МГЕР
Р/счет 163038123101

Կամ 7 դոլար

USD ACCOUNT No 36121242 OF ARMECONOMBANK
SWIFT: ARECAM22
ROUT nom. 365362
FOR FURTHER CREDIT
NAME HAKOBYAN MHER
Account N 163038123085
WITH MYASNIKIAN BRENCH OF ARMECONOMBANK
12 Isahakyan str.

Հասցեով

կամ փոխանցել ինձ գումարը այլ եղանակով

որից հետո և տեղեկացնել ինձ Lion1700@yandex.ru էլեկտրոնային հասցեով, որից հետո ես անմիջապես, ըստ ընթերցողի ցանկության, կուղարկեմ գրքի կամ էլեկտրոնային տարբերակը, կամ էլ բնօրինակը` վերջին դեպքում բնականաբար հեղինակի ստորագրությամբ:

Ի դեպ, երևանցիները կարող են Գիրքը ձեռք բերել նաև ինձանից, բնականաբար հեղինակային ստորագրությամբ: Դրա համար կարող եք ուղղակի տեղեկացնել ինձ մաիլիս վրա...

Հաջողություն Ձեզ!
Lion
 
Posts: 45
Joined: Fri Apr 13, 2007 6:14 am

Re: Հայ ժողովրդի ռազմական պատմություն - Հայկ աստծո մեծությամբ.

Postby Lion on Mon Apr 13, 2009 1:42 pm

Ես ծանոթացա Ձեր գրքին և ստորև կներկայացնեմ մի քանի դիտարկումներ, կարծիքներ ու մոտեցումներ նրա վերաբերյալ :)

1. Հարց է ծագում, որն այդպես էլ պարզ չեղավ – ինչու է աշխատությունը սկսվում հենց մ.թ.ա. 13-րդ դարից, երբ հայերի պատմությունը ակնհայտորեն ավելի հին է նշված ժամանակաշրջանից առնվազն 1700 տարի?

2. Մուշկերի վերաբերյալ – իմ կարծիքով նրանք ուղղակի հայեր էին, սակայն ստացել էին իրենց անունը <<ըստ բնակության վայրի>> - Մուշ:

3. Դուրս չեկավ «Ուրարտու» տերմինի կիրառումը; հուսով եմ պարզ է, թե ինչու...

4. Ըստ իս «Ուրմե» կոչվածի իրականում Արմենիի թագավորությունն է, որտեղ իշխում էին Հայկազունիները:

5. Սարգոն 2-ի 714 թ-ի արշավանքի կապակցությամբ դուք գրել եք, թե «երբ Ասորեստանը հանգստությամբ ծնկի կարողացավ բերել Ուրարտուին»: Սակայն ակնհայտ է, որ թշնամուն ընդամենը հաջողվել էր հրով ու սրով անցնել Հայոց թագավորության միջով: Ծնկի բերելու մասին խոսք ուղղակի չկա, մանավանդ հաշվի առնելով հետագայում Արարատյան թագավորության ագրեսիվ պահվածքը:

6. Դուք գրել եք. «Բացի դրանից նոր թափ էին առնում հս.ից ներխուժող ցեղերը, նաև նոր հզորացող Մարաստանը, որոնց դեմ պայքարում նրանք հիմնականում համակարծիք էին և կարելի է ասել, համագործակցում էին:» Խոսքը ակնհայտորեն մ.թ.ա. 670-ականների մասին է: Կարող եք բերել որևէ աղբյուրագիտական վկայություն առ այն, որ այդ ժամանակաշրջանում Արարատյան թագավորությունը նեղվում էր «հյուսիսից ներխուժող» ցեղերից?

7. Դուք կասկածի տակ եք դնում Նինվեի գրավմանը Պարույրի մասնակցության փաստը: Ճիշտն ասած Ձեր հիմնավորումը ինձ բավարար չթվաց, քանի որ այն հիմնված է միայն մի մշուշոտ հաղորդման վրա, իսկ Խորենացու հաղորդումն ուղղակի անետսում է:

8. Ես համաձայն չեմ նաև Ձեր այն պնդմանը, որը Պարույրին տալիս է «սկյութական ծագում»: Նախ նշենք, որ «Սկայորդի» բառը բնիկ հայկական բառ է, որը բառացիորեն նշանակում է «հսկայի որդի»: Ընդ որում պատմահայրը սակերին ճանաչում է որպես «սկյութեր» և, եթե նա նկատի ունենար ձեր մատնանշած հանգամանքը, ապա Պարույրին կկոչեր «Սկյութորդի»: Վերջում ավելացնենք, որ լեզվաբանական առումով «Սկայորդին» ավելի հավանական է ունենա հենց «ՀՍկայորդի», քան «Սակորդի» իմաստը:

9. Ըստ իս սխալ եք մեկնաբանել նաև «Արմենիա» անվան առաջացումը` կապելով այն «Էրմինիայի» հետ: Փաստագրական հարուստ նյութը ցույց է տալիս, որ «Արմենի» բառը գործածվում էր դեռևս աքքադական ժամանակներում:

10. Ըստ իս որոշակիորե կասկածելի է նաև այն, որ, ինչպես բերված է Կյուրոսի և Երվանդի զրույցում, հայոց արքան պարտվել է մարերից: Էլ չասած այն մասին, որ նման դիալոգներն իսկ կասկածի տեղիք են տալիս հենց իրենք-իրենց, ասենք, որ իրականում Հայաստանը ոչ թե պարտվել էր մարերից, այլ, առավելագույնը, համաձայնել էր դաշնակցել նրանց հետ ընդդեմ այլոց /օրինակ` Լյուդիայի/:

11. Իմ կարծիքով ճիշտ չեն մեկնաբանված նաև Դարեհի դեմ տված 5 ճակատամարտերի էությունը, դրանց ընթացքը և արդյունքները, հերթականությունը, Բաբելոնում «ինչ-որ մի հայի» հայտնվելու փաստը և այլն:

12. Ու ամենակրևորը – գրքում անընդհատ կարմի թելի նման անցնում են «ուրարտացիները», որոնք վերջում դառնում են «խալդեր»: Ավելրոդ է նույնիսկ նշել, որ այնպիսի ազգ, ինչպիսին «ուրարտացիներն» են, բնության մեջ չի եղել: Խոսքը հայերի մասին է...

13. Եվ վերջում մի դիտարկում, որը չի ազդում գրքի բովանդակային արժեքի վրա, սակայն ևս կարևոր է: Ձեր գիրքը կարծես թե լավ չի խմբագրված: Խորհուրդ կտայի ուշադրություն դարձնել այդ հանգամանքի վրա...
Lion
 
Posts: 45
Joined: Fri Apr 13, 2007 6:14 am

Re: Հայ ժողովրդի ռազմական պատմություն - Հայկ աստծո մեծությամբ.

Postby initiaty on Wed Apr 22, 2009 4:31 pm

Նախ ասեմ, կամ ավելի ճիշտ հիշացնեմ ,որ ես գրել եմ միայն հայկական պետական միավորումներից մեկի Սուբրիայի մասին:
Ահա թե ինչու է այն սկսվում 13 դարից: Համաձայն եմ այն ավելի վաղուց է գոյություն ունեցել, սակայն ես հարմար եմ համարել այն սկսել այդ ժամանակաշրջանից:
Երկրորդը եթե Դուք Ձեզ իրավունք եք վերապահում վստահությամբ նշել, թե Մեծամորը Արատտայի մայրաքաղաքն է եղել, ես առավել ևս կաևող եմ հիմնավորել այն բոլոր պատչառները թե ինչու եմ ես մեջբերում կատարում այդ գրքից , խասքը Կյուրոպեդիայի մասին և այն համարում փաստացի փաստաթուղթ:
Ես չեմ հիշում մի նախադեպ երբ մի տեղանքի կարող է անուն տրվի մինչև այդ այդ տարածքում չապրածների անունով: Բառացիորեն նշվում է , որ Մուշկերը եկվորներ են և վերջ: Նրանք ոչ թե անվանվել են <<ըստ տեղանքի անվան >> այլ տվել են այդ անունը այդ տեղանքին:
3. ես հանգամանալից կերպով բացատրում եմ թե ինչու եմ Ուրարտու անվանում շոշափում :
4. Ինչ է նշանակում ես կարծում եմ կամ ըստ իս : Կներեք բայց մենք կարծիքներ չենք քննարկում : Կամ ինչ է նշանակում հայկազուններ: եթե այդպիսի վերացական մոտեցում պետք է լինի ես քննարկելու բան չունեմ ճիշտն ասած:Ուրմեն նույնպես այլ ցեղային միության բնակության վայր է հայկական լեռնաշխարհում:
5. Երևի համաձայն եք , որ հենց Դուք դա գրեցիք մի քանի րոպե անց հասակացաք, որ 5-րդ կետը անիմաստ է : Ինչ է նշանակում դուք գրեք եք հանգստությամբ եթե իրականում նա միայն հրով ու սրով անցել է Ուրարտույի միջոց: դա հենց ցույց է տալիս այն հանգստությունը , թե ինչպես է նա անցել Ուրարտույով: Մի բան էլ ավելացնեմ , եթե Դուք կարևոր եք համարում բառախաղը Դուք իրավունք չունեք լուրջ բաներ ասել: Դա էական չէ, էական չէ կրկին թե նորից: Այսպիսի բաների հետևից մի ընկեք, չնայած ես 19 տարեկան եմ բայց Ձեր այդ խոսքից հետո ինձ իրավունք եմ վերապահում այդ մասին Ձեզ ասել:
6. Այլ կերպ չի կարելի բացատրել այդ շրջանում Ուրարտույի թուլացումը, եթե կիմերների հետ նրանք համագործակցել ենք ապա սկյութերի հետ մենք հաստատ մարտնչել ենք: հիշատակումը Հերադոտոսի գրքում: Երբ նրանք գրավում են ամբողջ Փոքր Ասիան:
7. ԵՍ Փաստերով ցույց եմ տվել ,որ դա հենց այդպես է , եթե քո դաշնակիցը իրավունք է վերապահում հարձակվել քո վրա ուրեմն նա կամ քեզ դաշնակից չի կամ էլ նա իսկզբանե նա քեզ դաշնակից չի եղել:
Թագավորական արձանագրությունը դա իրական փաստաթուղթ է և այնտեղ ասվում է , որ Բաբելոնական զորքերը հարձակվել են նաև Սուբրիայի վրա և վերջ:
8. Միայն ես չեմ ասում այդ մասին, քանի որ ես մեջբերում եմ կատարում արդեն հիշեցիք թե ումից: Եվ ես համաձայնվում եմ նրա արտահայտած կարծիքի հետ: Եվ այն շատ հետաքրքրական եմ համարում: Ի վերջո Պարույրի մասին հիշտակում է միայն քրիստոնյա Մովսես Խորենացին:
9. Այս մասը չեմ մեկանաբանում քանզի այն մանրամասն մեկնաբանել եմ հենց գրքում կամ համաձայնվում են կամ ոչ: Դուք համաձայն չեք : Ես ընդունում եմ Ձեր չհամաձայնությւոնը:
11. Դա էլ իմ մեկնաբանությունն է: Խորհուրդ կտամ մի հատ էլ կարդալ բայց արդեն մտքում կարծրատիպեր չունենալ: կարդացեք մաքուր մտքով:
12. խալդ են կոչվել իրանց հավատքի պատճառով Ուրարտ հենց իրենց անվանումն է: Նրանք նույն հենց Խալդ-ՈՒրարտացիներն են . նրանց ընդհանուր այնունը դա է: Ազգակից են խուրրիներին և դա նշանակում է , որ ինչ որ չափով նաև հայ են : Ես խոսում եմ հայերի բնօրրանի մասին: Եվ դա համարում եմ հենց Սուբրիան:
13. Շնորհակալ եմ , բայց ես կարևոր եմ համարում հիշացնել ,որ ես եմ այդ գրքում ամեն ինչ արել և ոչ մեկ բացի ինձնից: Ես միայնակ: Խնդրում եմ դա հաշվի առեք: ԵՍ 19 տարեկան եմ ...... Ընդ որում իմ գրածներից ընդհանրապես այդ մոտեցում ցույց տվեց Արտակ Մովսիսյանը, ում ես շատ եմ հարգում և Ա. Քոսյանը ու Երվանդ Գրեկյանը:
Նրանք իմ գիրքը կարծրատիպերով չեն կարդացել ինչպես Դուք եք դա արել և դուք դա սխալ եք արել:
Ձեզ շնորհակալ եմ , որ կարդացիք և ինձ ու իմ գրքին ժամանակ տրամադրեցիք: Դուք ինչի որ մի բանի մասին վերջնական կարծիք չունեք: Ես գնահատում եմ Ձեր նոր մոտեցումը պատմական փաստերը ցույց անելու համար:Բայց դա Ամերիկյան ոճ է , որը ինձ հարազատ չէ........
initiaty
 
Posts: 9
Joined: Sat Mar 28, 2009 3:03 pm

Re: Հայ ժողովրդի ռազմական պատմություն - Հայկ աստծո մեծությամբ.

Postby initiaty on Wed Apr 22, 2009 4:44 pm

Խնդրումեմ բերեք հստակ փաստեր Արամ այն էլ առաջին միավորիչի գոյության մասին: Բոլոր փաստերը: Եթե դժվար չի, քանի որ Դուք նրա մասին այնպես եք գրել , որ ինձ թվում է , թե գիտեք ավելին քան Գիտությունների ազգային ակադեմիան:
initiaty
 
Posts: 9
Joined: Sat Mar 28, 2009 3:03 pm

Re: Հայ ժողովրդի ռազմական պատմություն - Հայկ աստծո մեծությամբ.

Postby Lion on Thu Apr 23, 2009 5:46 pm

Նախ ասեմ, կամ ավելի ճիշտ հիշացնեմ ,որ ես գրել եմ միայն հայկական պետական միավորումներից մեկի Սուբրիայի մասին:Ահա թե ինչու է այն սկսվում 13 դարից: Համաձայն եմ այն ավելի վաղուց է գոյություն ունեցել, սակայն ես հարմար եմ համարել այն սկսել այդ ժամանակաշրջանից:


Իմ մտքով էլ է անցել այդ հանգամանքը և իմ հարցը ավելի շուտ ճշտողական նպատակ էր հետապնդում: Ես լսեցի այն, ինչ ենթադրում էի, որ կլսեի: Բնականաբար որևէ պրետենզիա չկա:

Երկրորդը եթե Դուք Ձեզ իրավունք եք վերապահում վստահությամբ նշել, թե Մեծամորը Արատտայի մայրաքաղաքն է եղել, ես առավել ևս կաևող եմ հիմնավորել այն բոլոր պատչառները թե ինչու եմ ես մեջբերում կատարում այդ գրքից , խասքը Կյուրոպեդիայի մասին և այն համարում փաստացի փաստաթուղթ:


Կյանքում անալոգիան երբեք տեղին չէ, քանի որ իրար բացարձակապես նման իրավիճակներ երբեք չեն լինում: Սա փիլիսոփայության ոլորտից - ինչ վերաբերվում է "Կյուրոպեդիա"-ին... Ես, որպես Հայ ժողովրդի ռազմական պատմությունից մի քիչ խորացած մարդ, բնականաբար կարդացել եմ "Կյուրոպեդիա"-ի հիշատակված հատվածը: Կարդալուց հետո եկել եմ եզրակացության, որ այնուհանդերձ մարերից հայերի ռազմական պարտության մասին խոսելը ճիշտ չէ: Սա կարծիք է, ընդամենը - Ձեր կարծիքը ևս իրավունք ունի հնչելու: Ուղղակի ասեմ, որ խոսքի մեջ, այն էլ իմիջայլոց ու 200 տարի հետո ապրած պատմաբանի միջոցով հնչած միտքը անձամբ ես հիմք չեմ համարում լուրջ հետևությունների համար:

Ես չեմ հիշում մի նախադեպ երբ մի տեղանքի կարող է անուն տրվի մինչև այդ այդ տարածքում չապրածների անունով:


Մենք երևի իրար ճիշտ չհասկացանք: Ես նկատի ունեի, կոպիտ ասած, որ "Մուշկեր"-ը... Մուշի բնակչչներն են; Այսքան բան: Այսինքն, "Մշեցիներ", "ՄուշՔ" /հոգնակի/...

Բառացիորեն նշվում է , որ Մուշկերը եկվորներ են և վերջ:


Ձեր հիաշատակծ սեպագիրը նման միանշանակ հետևություն անելու հիմք չի տալիս :(

3. ես հանգամանալից կերպով բացատրում եմ թե ինչու եմ Ուրարտու անվանում շոշափում :


Սխալ անվանում է և այդ անունը ներկայիս հայոց պատմության մեջ ուղղակի տեղ չունի:

4. Ինչ է նշանակում ես կարծում եմ կամ ըստ իս :


Այսինքն` իմ կարծիքով:

Կներեք բայց մենք կարծիքներ չենք քննարկում :


Բայց կարծես դուք ուզեցաք կարծիքներ լսել Ձեր գրքի մասին...: Ավելին, մինչ այդ Դուք բավականին հավակնոտ տոնով կարծիք հայտնեցիք իմ գրքի մասին, իսկ հիմա նեղվում եք, կարծիք լսելով Ձեր գրքի մասին? Ըստ Ձեզ դա արդարացի է?

Կամ ինչ է նշանակում հայկազուններ:


Հայկազունիներ, այլ ոչ թե "հայկազուններ"; Սա մի արքայական դինաստիա է, որը իշխել է Արատտայում, Արմենիում և Մեծ Հայքում մ.թ.ա. 2492-331 թվականներին:

Ուրմեն նույնպես այլ ցեղային միության բնակության վայր է հայկական լեռնաշխարհում:


Չհասկացա:

5. Երևի համաձայն եք , որ հենց Դուք դա գրեցիք մի քանի րոպե անց հասակացաք, որ 5-րդ կետը անիմաստ է :


Իմ գրած կետում անիմաստություն չեմ տեսնում, թեև Ձեր գրած նախադասությունը այնքան էլ չհասկացա:

Ինչ է նշանակում դուք գրեք եք հանգստությամբ եթե իրականում նա միայն հրով ու սրով անցել է Ուրարտույի միջոց: դա հենց ցույց է տալիս այն հանգստությունը , թե ինչպես է նա անցել Ուրարտույով:


Չհասկացա: Ես ընդամենը գրել եմ, որ Արարատյան թագավորությանը "ծնկի բերելու" մասին թեզը չափազանցեցված է...

Մի բան էլ ավելացնեմ , եթե Դուք կարևոր եք համարում բառախաղը Դուք իրավունք չունեք լուրջ բաներ ասել:


Ինչ բառախաղ?

Դա էական չէ, էական չէ կրկին թե նորից:


Սա ինչի հետ եք կապում:

Այսպիսի բաների հետևից մի ընկեք, չնայած ես 19 տարեկան եմ բայց Ձեր այդ խոսքից հետո ինձ իրավունք եմ վերապահում այդ մասին Ձեզ ասել:


Ձեր գրքի պահով, եթե չեք ուզում, չեմ ընկնի: Իսկ տարիքը ընդհանրապես կապ չունի գիտական վեճերի մեջ - արտահայտեք ազատորեն :)

6. Այլ կերպ չի կարելի բացատրել այդ շրջանում Ուրարտույի թուլացումը, եթե կիմերների հետ նրանք համագործակցել ենք ապա սկյութերի հետ մենք հաստատ մարտնչել ենք: հիշատակումը Հերադոտոսի գրքում: Երբ նրանք գրավում են ամբողջ Փոքր Ասիան:


Իրոք? Ես առաջարկում եմ քննարկել Ձեր այս հայտարարության աղբյուրագիտական հիմքը: Ճիշտն ասած մի քիչ կասկածում եմ, որ ասվում ու գրվում է ԸՍՏ ԻՆԵՐՑԻԱՅԻ, դրա համար էլ եկեք քննարկենք Ձեր պնդումը հիմնավորող աղբյուրների բովանդակությունը:

7. ԵՍ Փաստերով ցույց եմ տվել ,որ դա հենց այդպես է , եթե քո դաշնակիցը իրավունք է վերապահում հարձակվել քո վրա ուրեմն նա կամ քեզ դաշնակից չի կամ էլ նա իսկզբանե նա քեզ դաշնակից չի եղել:


Մինչև առաջ անցնելը մի ճշգրտող հարց - Ըստ Ձեզ այդ հարձակումը երբ է եղել?

Թագավորական արձանագրությունը դա իրական փաստաթուղթ է և այնտեղ ասվում է , որ Բաբելոնական զորքերը հարձակվել են նաև Սուբրիայի վրա և վերջ:


Ես այդքան չէի թերագնահատի Խորենացուն, բայց այս հարցին կանդրադառնանք վերևում հնչեցված ճշգրտող հարցին պատասխան ստանալուց հետո:

8. Միայն ես չեմ ասում այդ մասին, քանի որ ես մեջբերում եմ կատարում արդեն հիշեցիք թե ումից:


Եթե նկատի ունեք Խորենացուն, ապա նա երբեք չի ասել, որ Պարույրը "Սակորդի" կամ "Սկյութորդի" է :)

Ի վերջո Պարույրի մասին հիշտակում է միայն քրիստոնյա Մովսես Խորենացին:


Մեկ էլ հեթհանոս Մար Աբաս Կատինան :) Եվ?

9. Այս մասը չեմ մեկանաբանում քանզի այն մանրամասն մեկնաբանել եմ հենց գրքում կամ համաձայնվում են կամ ոչ: Դուք համաձայն չեք : Ես ընդունում եմ Ձեր չհամաձայնությւոնը:


Իհարկե համաձայն չեմ: թե չեք ուզում, այս կետը այլևս չենք քննարկի, բայց որ առիթ լինի, Արտակ Մովսիսյանին հարցրեք այս մասին: Նա իր աշխատություններից մեկում ահագին նյութ է տալիս Արմենիի մասին...

11. Դա էլ իմ մեկնաբանությունն է: Խորհուրդ կտամ մի հատ էլ կարդալ բայց արդեն մտքում կարծրատիպեր չունենալ: կարդացեք մաքուր մտքով:


Եղբայր, ես ծանոթացա քո տեսակետին: Դու գիտես, մտածիր այդպես - բայց ես համաձայն չեմ :)

12. խալդ են կոչվել իրանց հավատքի պատճառով Ուրարտ հենց իրենց անվանումն է:


Իրոք? Ցույց կտաք այն սկզբնաղբյուրը, որտեղ "ուրարտ" անվանումով ցեղի կամ ժողովրդի մասին խոսք կա?

Ազգակից են խուրրիներին և դա նշանակում է , որ ինչ որ չափով նաև հայ են :


Ըստ իմ տեսության հարրիները /այլ ոչ թե "խուրրիները"/ ուղղակիորեն հայեր էին, իսկ հարրի էին կոչվել որոշակի քաղաքական հանգամանքների բերումով:

Ես խոսում եմ հայերի բնօրրանի մասին: Եվ դա համարում եմ հենց Սուբրիան:


Իսկ ես կարծում եմ - ողջ Հայկական լեռնաշխարհը:

13. Շնորհակալ եմ , բայց ես կարևոր եմ համարում հիշացնել ,որ ես եմ այդ գրքում ամեն ինչ արել և ոչ մեկ բացի ինձնից: Ես միայնակ: Խնդրում եմ դա հաշվի առեք: ԵՍ 19 տարեկան եմ ......


Հասկանում եմ, եղբայր: Մի վիրավորվիր, ես քեզ շատ լավ եմ հասկանում, նույնիսկ ավելի լավ, քան դու ես պատկերացնում: Իմ խորհուրդը ընդամենը ընկերական մի խորհուրդ էր, խորհուրդ մի մադու, որն ուզում է, որ քո գիրքը լինի ավելի լավը:

Ինձ ես ասում... Ես 2 ամիս առաջ վերջացրեցի հատորների բաժանված իմ գրքի տպագրությունը: Ընդհանուր ծավալը` Լևոն Տեր-Պետրոսյանի "Հայերը ու խաչակիրները" Հատոր Ա-ի ... 3 գրքի չափ: Ու "ես եմ այդ գրքում ամեն ինչ արել և ոչ մեկ բացի ինձնից" :) Ծանոթ խոսքեր էին, չէ? Դրանք քո խոսքերն էին, սակայն լիովին կարող են պատկանել նաև ինձ: Ի դեպ, ժամանակին ֆորումներից մեկում ինձ դաժանորեն քննադատեցին գրքի տպագրության համար, թեև հետո հրապարակային ներեղություն խնդրեցին: Ու թեև ես ընդամենը ընկերական բարի խորհուրդ եմ տալիս, իսկ ինձ լրջորեն ուզում էին "քլնգել", սակայն ես լիովին հասկանում եմ այժմ քեզ հուզող զգացումները, քանի որ ժամանակին ես էլ եմ դրանք զգացել: Տես -

Սկսած ստեղից http://www.akumb.am/showthread.php?t=9697&page=2 ու մինչև թեմայի վերջ, մեկ էլ ստեղ http://www.akumb.am/showthread.php?t=34101 ու մինչև վերջ...

Ընդ որում իմ գրածներից ընդհանրապես այդ մոտեցում ցույց տվեց Արտակ Մովսիսյանը, ում ես շատ եմ հարգում և Ա. Քոսյանը ու Երվանդ Գրեկյանը:


Արտակին ես էլ եմ շատ հարգում ու շատ բարձր եմ գնահատում; Մյուս նշածներիդ չեմ ճանաչում: Բայց գրածիցդ պարզ չեղավ, թե Արտակը ինչ մոտեցում է ցույց տվել: Ի դեպ - նա քո դասախոսն է?

Նրանք իմ գիրքը կարծրատիպերով չեն կարդացել ինչպես Դուք եք դա արել և դուք դա սխալ եք արել:


Եղբայր, ես ընդամենը կարծիք եմ արտահայտել...

Դուք ինչի որ մի բանի մասին վերջնական կարծիք չունեք: Ես գնահատում եմ Ձեր նոր մոտեցումը պատմական փաստերը ցույց անելու համար:Բայց դա Ամերիկյան ոճ է , որը ինձ հարազատ չէ........


Այսինքն? Կխնդրեի ավելի մանրամասն... :)

Խնդրումեմ բերեք հստակ փաստեր Արամ այն էլ առաջին միավորիչի գոյության մասին: Բոլոր փաստերը: Եթե դժվար չի, քանի որ Դուք նրա մասին այնպես եք գրել , որ ինձ թվում է , թե գիտեք ավելին քան Գիտությունների ազգային ակադեմիան:


Այս մասին իմ գրաները հիմնված է Մովսես Խորենացու տված տվյալների ու սեպագրերի հայտնած տեղեկությունների համեմատական վերլուծության վրա: Ես Արամի պահով ամեն մի փաստի համար ունեմ հիմնավորում: Որ մասը որ կասկածում եք, հարցրեք :)
Lion
 
Posts: 45
Joined: Fri Apr 13, 2007 6:14 am

Re: Հայ ժողովրդի ռազմական պատմություն - Հայկ աստծո մեծությամբ.

Postby initiaty on Thu Apr 23, 2009 9:16 pm

Նախ մի բան ասեմ,
Ես շատ շուտ եմ բորբոքվում ,սակայնես գրում եմ այն ինչ մտածում եմ . բան չունեմ ասելու շատ բարդ եմ մտածում, և դրա հետևանքով սխալ եմ գրում սակայն, Դուք հաճախ եք ընկնում բառախաղի հետևից . նկատի ունեմ այն , որ ինչ կարևոր է ծնկի բերել, թե ասպատակել: Ամեն դեպքում եթե թշնամին կարողացել է նվաճել և անարգել անցնել ամբողջ երկրով ունեմ դա կարող է ավելի կոշտ բառերովեր էլ նկարագրել:
եթե Դուք հիմնվում եք ովն Մովսես Խորենցու վրա , որը Քրիստոնեական հիմքերից աղավաղել է ամբողջ հայ պատմությունը, և նրա ամեն մի ասածը բառացիորեն ընդունում եք, այն էլ այն փաստերը ,որը նրանից տեղի են ունեցել ոչ թե 200 այլ 1200 տարի առաջ, ես առավել ևս հիմք ունեմ պնդեմ իմ ասածների ճշմարտությունը: Ասեմ ևս մի բան , եթե Քսենոձոնը եղել է Հայաստանում և հենց այն վայրերում ,որտեղ գտնվել է Սուբրիական հետո նաև Երվանդական թագավորութւյունը ես չեմ կարծում ,որ նա նույնիսկ գեղարվեստականորեն նկարագրված գրքում իրեն թույլ կտար պատմական սխալներ: Ես նրա ամեն մի գրածը 85 տոկոսով ճիշտ եմ համարում և հիմք ւունեմ դա պնդելու համար:
initiaty
 
Posts: 9
Joined: Sat Mar 28, 2009 3:03 pm

Re: Հայ ժողովրդի ռազմական պատմություն - Հայկ աստծո մեծությամբ.

Postby initiaty on Thu Apr 23, 2009 9:29 pm

Ինչ վերաբերում է ամերիկայն ոճին . ես խոսու եմ Ձեր այն ոճի մասին ,որ Դուք շատ կարճ եք գրում ռանց հիմնավորումներիԼ:Այսինքն հարկ չեք համարում բացատրելու թե ինչու է դա այդպես :
Ինչ վերաբերում է մեկ- մեկ հնչած հարց ու պատասխանի կամ ավելի ճիշտ կարծիք հարցնելու մասին: Այո ես Ձեր կարծիքն եմ հարցրել , բայց ոչ Ձեր կարծիքը պատմական կոնկրետ իրադարձության վերաբերյալ: Այդ պատճառով էի ես վրդովվում : Ինչ վերաբերում է Հարրի Կամ Խուրրիին , դա վերջնականապես ճշտված չէ ես կցանկանամ և կանվանեմ նրանց Խուրրի:
Ես իմքնամեծարմամբ չեմ զբաղվում նշելով թե ես դա արել եմ մենակ, բայց եթե հարկ եմ համարում այդ մասին ասել, ասում եմ : Ներկա պահին ես հարկ համարեցի ասել դա: ԵՍ շատերին եմ ասում այդ մասին, քանզի նրանց բան չեն հասկանում: բացի այդ մի իմստություն կա Չինական, Բուդդիստը ասում է. եթե շրջապատումդ 10 մարդ կա ,որոնցից 9-ը բութ են և միայն մեկն է խելացի այն էլ քո մասին բան չգիտի , քեզ գովելը կամ գովաբանելը սխալ բան չէ:
Մեկ էլ նախապես ասեմ ,որ ավելի լավ հասկանաք իմ մոտ հանդիպող հակակրանքը քրիստոնեության նկատմամբ........ ԵՍ երբեք չեմ եղել քրիստոնյա, չեմ կնքվել և առավել ևս հրեական աստծոն հնազադության երդում չեմ տվել::::շ
Ես ՀՊԱՐՏ եմ ...ԵՍ ԱՐԻԱՑԻ ՀԱՅ ԵՄ >>>
initiaty
 
Posts: 9
Joined: Sat Mar 28, 2009 3:03 pm

Re: Հայ ժողովրդի ռազմական պատմություն - Հայկ աստծո մեծությամբ.

Postby Lion on Fri Apr 24, 2009 11:58 am

Նախ մի բան ասեմ,
Ես շատ շուտ եմ բորբոքվում ,սակայնես գրում եմ այն ինչ մտածում եմ . բան չունեմ ասելու շատ բարդ եմ մտածում, և դրա հետևանքով սխալ եմ գրում սակայն, Դուք հաճախ եք ընկնում բառախաղի հետևից . նկատի ունեմ այն , որ ինչ կարևոր է ծնկի բերել, թե ասպատակել: Ամեն դեպքում եթե թշնամին կարողացել է նվաճել և անարգել անցնել ամբողջ երկրով ունեմ դա կարող է ավելի կոշտ բառերովեր էլ նկարագրել:


Կարևոր է, եղբայր, կարևոր է: Ծնկի բերել" նշանակում է հասնել այն վիճակին, որ երկիրը դադարեցնի դիմադրությունը, հնազանդվի, հանձնվի: Իսկ Ասպատակել կամ հրով ու սրով անցնել երկրի միջով դեռ չի նշանակում ծնկի բերել: 1812 թ-ի պատերազմը քեզ օրինակ - Ռուսաստանը Ծնկի եկավ?

եթե Դուք հիմնվում եք ովն Մովսես Խորենցու վրա , որը Քրիստոնեական հիմքերից աղավաղել է ամբողջ հայ պատմությունը, և նրա ամեն մի ասածը բառացիորեն ընդունում եք, այն էլ այն փաստերը ,որը նրանից տեղի են ունեցել ոչ թե 200 այլ 1200 տարի առաջ, ես առավել ևս հիմք ունեմ պնդեմ իմ ասածների ճշմարտությունը: Ասեմ ևս մի բան , եթե Քսենոձոնը եղել է Հայաստանում և հենց այն վայրերում ,որտեղ գտնվել է Սուբրիական հետո նաև Երվանդական թագավորութւյունը ես չեմ կարծում ,որ նա նույնիսկ գեղարվեստականորեն նկարագրված գրքում իրեն թույլ կտար պատմական սխալներ: Ես նրա ամեն մի գրածը 85 տոկոսով ճիշտ եմ համարում և հիմք ւունեմ դա պնդելու համար:


Կարող եք Խորենացուն սիրրել կամ չսիրել, սակայն, ըստ իս, պատմաբանը պետք է անաչառ կերպով քննի ԲՈԼՈՐ աղբյուրները և գա եզրակացության: Եթե հետաքրքիր է, կքննարկենք Խորենացու աշխատանքը ավելի մանրամասն - ըստ իս ես կկարողանամն պաշտպանել ու հիմնավորել նրա կողմից բերված շատ փաստեր...

Ինչ վերաբերում է ամերիկայն ոճին . ես խոսու եմ Ձեր այն ոճի մասին ,որ Դուք շատ կարճ եք գրում ռանց հիմնավորումներիԼ:Այսինքն հարկ չեք համարում բացատրելու թե ինչու է դա այդպես :


Խնդիրն այն է, որ, հաշվի առնելով ընդգրկողվ նյութի ՀՍԿԱՅԱԿԱՆ ծավալը, ես ստիպված էի գրել տարեգրքային ոճով:

Ինչ վերաբերում է մեկ- մեկ հնչած հարց ու պատասխանի կամ ավելի ճիշտ կարծիք հարցնելու մասին: Այո ես Ձեր կարծիքն եմ հարցրել , բայց ոչ Ձեր կարծիքը պատմական կոնկրետ իրադարձության վերաբերյալ: Այդ պատճառով էի ես վրդովվում :


Լավ, համարիր, որ չեմ ասել:)

Ինչ վերաբերում է Հարրի Կամ Խուրրիին , դա վերջնականապես ճշտված չէ ես կցանկանամ և կանվանեմ նրանց Խուրրի:


Հուսով եմ գոնե չշտված է, որ իս սկզբանե սկզբում եղել է "հ" և միայն ռուսալեզու գրականություն մեջ, այդ տառը չունենալու պատճառով է սկսել գրվել "խ"?

Ես իմքնամեծարմամբ չեմ զբաղվում նշելով թե ես դա արել եմ մենակ, բայց եթե հարկ եմ համարում այդ մասին ասել, ասում եմ : Ներկա պահին ես հարկ համարեցի ասել դա: ԵՍ շատերին եմ ասում այդ մասին, քանզի նրանց բան չեն հասկանում: բացի այդ մի իմստություն կա Չինական, Բուդդիստը ասում է. եթե շրջապատումդ 10 մարդ կա ,որոնցից 9-ը բութ են և միայն մեկն է խելացի այն էլ քո մասին բան չգիտի , քեզ գովելը կամ գովաբանելը սխալ բան չէ:
Մեկ էլ նախապես ասեմ ,որ ավելի լավ հասկանաք իմ մոտ հանդիպող հակակրանքը քրիստոնեության նկատմամբ........ ԵՍ երբեք չեմ եղել քրիստոնյա, չեմ կնքվել և առավել ևս հրեական աստծոն հնազադության երդում չեմ տվել::::շ


Ես քեզ հսակոնւմ եմ:

Ես ՀՊԱՐՏ եմ ...ԵՍ ԱՐԻԱՑԻ ՀԱՅ ԵՄ >>>


Ես էլ... :)
Lion
 
Posts: 45
Joined: Fri Apr 13, 2007 6:14 am


Return to Պատմություն

Who is online

Users browsing this forum: No registered users and 1 guest

cron