ԱՐՄԵՆ ԱՎԵՏԻՍՅԱՆԻ ԶԵԿՈՒՅՑԸ` ՄԱՍ 2 ՊԱՂԵՍՏԻՆ-ԻՍՐԱՅԵԼ

Կենսագրությունը, անցած ուղին, հոդվածներ ու մեկնաբանություններ

Moderator: Supermod

ԱՐՄԵՆ ԱՎԵՏԻՍՅԱՆԻ ԶԵԿՈՒՅՑԸ` ՄԱՍ 2

Postby Edgar on Fri Jan 19, 2007 2:15 pm

Այսօր էլ իսրայելական սիոնիստական կառավարությունը շարունակում է իր ոտնձությունները Ղոդսի եւ Պաղեստինի ժողովրդի իրավունքների դեմ` կիրառելով նորանոր բռնարարքներ, սահմանափակելով արաբ ժողովրդի տարրական իրավունքները բռնազավթված տարածքներում: Վերջին 20-25 տարիների ընթացքում Իսրայելի սիոնիստական վարչակարգը նոր թափով շարունակեց ցեղասպանության ենթարկել Պաղեստինի արաբ ժողովրդին, հարյուր հազարավոր պաղեստինցիներ եւս դարձան գաղթականներ: Սակայն, սիոնիստներն այս ամենն արեցին արդեն ավելի փորձառու եւ հնարավորինս շղարշված` հաշվի առնելով հայերի ցեղասպանու¬թյան կազմակերպման փորձը, խուսափելով թուրքական բացահայտ ցեղասպանական գործելաոճից:
...Այժմ Պաղեստինի ժողովուրդն աներկբա, գրեթե միահամուռ <<Համաս>> կազմակերպությանն ու դրա առաջնորդներին ընդգրկել է իր պետության իշխանության կազմում` վստահելով խորհրդարանն ու վարչապետի-կառավարության լծակները, եւ հավատացած է, որ նախկին վրիժառուական ու ապստամբական գործողություններին կհաջորդի համակարգված ազգային-պետական դիմակայությունն ու նպատակային պայքարը` հանուն Ղոդսի ու Պաղեստինի ազատագրության:
Այո’, Պաղեստինի ժողովրդին է վիճակված լինել սիոնիզմի դեմ պայքարի առաջին գծում, սա ամենօրյա դաժան փորձություն է, որը եւ դժբախտություն է, եւ առաքելություն: Ովքեր սա ընկալում են, ամեն գնով պիտի սատարեն պաղեստինցիներին, քանզի նրանց պայքարը սիոնիզմի դեմ բոլորիս ապագայի համար է, ուստի բոլորիս պայքարն է: Միասնականորեն մենք անպատճառ կհաղթենք` ազատելով Պաղեստինի ժողովրդին դաժան փորձություններից, իսկ աշխարհը` ՉԱՐԻՔԻՑ:
Բազմաթիվ անգամներ աշխարհի մեծ մտածողները, պետական, ազգային ու մշակութային հանրահայտ գործիչները կոչ են արել ազգերին, մարդկությանը` սիոնիզմին վերջ տալու համար: 1970-ական թվականներին ՄԱԿ-ը սիոնիզմը ճանաչեց ռասիստական, ազգայնամոլական եւ աշխարհակուլ ծրագիր, ու այն արգելվեց որպես գաղափարախոսություն, ուստի ազերին հարաբերաբար հեշտ էր պայքարել այս համաշխարհային չարիքի դեմ: Այժմ այն այլեւս արելված չէ, քանզի ՄԱԿ-ի <<տերերին>> հաջողվեց հանել այդ արգելանքը, եւ սիոնիզմը նոր թափով է ծավալվում, աշխարհին նոր աղետներ է բերում` իրեն անպատիժ ու սանձարձակ զգալով: Սակայն, մեր կոչերը պայքարելու ազգերի ու պետությունների անկախության համար, սիոնիստական գլոբալիստական ծրագրերի դեմ, լրջորեն անհանգստացրել են աշխարհի սիոնիստներին, քանի որ արձաքանքվում են բոլոր մայրցամաքներում, բոլոր ազատատենչ պետություններում: Իրանի նախագահ Մահմուդ Ահմադինեջադի նորօրյա մերթ դիմակայող, մերթ հարձակողական քաղաքականությունն էլ ավելի է սարսափեցնում սիոնիզմի հետեւորդներին, եւ հակամարտությունը գնալով թեժանում է, ավելի ու ավելի բարենպաստ դառնում մերպեսների համար: Սիոնիստներն իրենց պաշտպանելու համար ունեն տարբեր մեթոդներ, բայց առավելապես մտածել են թաքնվել սեմիտականության քողով, եւ բոլոր հակասիոնիստական կամ հակահրեական գործողությունները աղմուկ-աղաղակով, դատ-դատաստանով համարում են հակասեմիտական, պատժի արժանի արարք: Այս ամենն արվում է լկտիաբար, իբր չտեսնելով, որ ամենամեծ հակասեմիտներն իրենք են, որ դարեր շարունակ մահ ու ավեր են սփռում արաբական տարածքներում, սեմիտական ծամամբ ազերի նկատմամբ` սեփականացնելով <<սեմիտական>> հասկացողությունը:
Իրավացիորեն ստեղծվել է տեսակետ, որ. վտանգված է այն երկրի ապագան, որտեղ կա հրեական համայնք, քանզի անպատճառ գտնվում են հրեաներ, որոնք երդում են տալիս ծառայել սիոնիզմի շահերին: Մեջբերում եմ ամերիկյան պետության անկախության կերտիչներից Բենիամին Ֆրանկլինի ելույթից հատված, որն ասվել է Ամերիկայի ազգային համագումարում 1789թ. <<ԱՄՆ-ին սպառնացող ահավոր վտանգ կա. դա հրեաներն են: Այն բոլոր երկրներում, ուր հայտնվել են հրեաները, աշխատել են քանդել նրանց բարոյական հիմքերը, սրանց նպատակն է տիրել տնտեսական շարժին` ինչ արեցին Իսպանիայում և Պորտուգալիայում: Նրանք 1700 տարուց ի վեր լացում են իրենց վատ բախտը ու հավակնում են ասել, թե վտարվել են իրենց հայրենիքից: Նրանք տզրուկներ են: Եթե մենք չկարողանանք նրանց սահմանադրորեն դուրս հաել մեր երկրից, նրանք հոսելու են մեր երկիրը` տիրելու նրան, քանդելու մեր հաստատությունները` մինչև մեր երեխաները նրանց երեխաների ծառաները դառնան>>: Իսկ ահա, ի հակառակ սրան, ԱՄՆ-ի նախագահ Ջորջ Բուշ կրտսերը ստորագրել է պետական նշանակության փաստաթուղթ, որով ԱՄՆ կառավարությունը պիտի կանխարգելի եւ նույնիսկ պատժի հակահրեական դրսեւորումները ոչ միայն ԱՄՆ-ում, այլեւ` աշխարհում, եւ ամեն տարի պետ.դեպարտամենտը զեկույցներ է ներկայացնում այդ կապակցությամբ: Մի ազգի համար նման օրենք կիրառելն արդյոք ռասիզմի դասական դրսեւորում չէ: Ինչ է, մյուս ազգերի նկատմամբ կարելի է ամեն ինչ անել: Պարզվում է` այո’, սակայն, դա էլ է որոշված, թե որ ազգն ունի այդ <<իրավունքը>>... Ահա սիոնիստական կուսակցության եւ աշխարհի մութ ուժերի` համաշխարհային գաղտնի կառավարության, ժողովրդավարական ու բարոյախրատական ամբողջ հայեցակարգը: Հետագայում ինձ պաշտոնապես մեղադրողներին նախապես ասեմ, որ ասածս ունի հետևյալ պարզ իմաստը.
1. Հրեական սիոնիստական գաղափարախոսությունն առաջնորդվելով հրեա ազգի ընտր¬յալու¬թյան մեկնությամբ` լրջորեն վտանգում է որեւէ ազգի ու պետության գոյությունը` ապագան: Որտեղ հրեաները դավանում են այս գաղափարախոսությունը` բացահայտ կամ թաքնված, այնտեղ էլ առկա է այս կործանարար վտանգը: Եւ ոչ միայն չի բացառվում, որ հրեական համայնքներում կարող են լինել սիոնիստներ, այլ դարերի փորձն ապացուցում է, որ դա իրոք այդպես է:
2. Հրեական Թալմուդի օրենքներում նույնպես առկա է, մեղմ ասած, այլամերժության գաղափարը` այլ ազգերին եւ նրանց դավանանքները ստորադասելու, նվաստացնելու, անասունների հետ համեմատելու յուրօրինակ մեկնաբանությամբ: Սա վտանգ է բոլոր ազգերի համար, սակայն, առավելապես` քրիստոնյաների: Սա էլ հավատամքային վտանգ է:
(Մի քանի մեջբերումներ Թալմուդից. ա) <<քրիստոնյայի սպանությունը ընդունված բան է, և քրիստոնյայի հետ կնքված համաձայնության ապահովումը պարտադիր չէ հրեայի համար>> բ) <<Քրիստոսը ապօրինի զավակ է, որով նրա մայրը հղիացել է` երբ գտնվել է դաշտանի ժամանակ շնություն գործելով>>, Գ) <<քրիստոնյաները սատանայի որդիներ են, իսկ եկեղեցին` սատանայի ու աղտեղության տուն, սրբերը որձեւէգ են, քարոզիչները, հաչող շներ, սրբուհիները պոռնիկներ, Ավետարանները` չարի եւ սատանու գրքեր ու ստեր, որոնք պետք է ոչնչացնել, քրիս¬տոնե¬ա¬կան տոները ոչնչության եւ հրեաների բնաջնջման տոներ են, կիրակի օրը աղետի օր է>>, դ) <<Հրեային հալալ է տիրել ոչ հրեաների ունեցվածքին, փողին եւ ֆիզիկական ուժին>>, ե) Ով իսրայելցի է անպատվում` անպատվում է ամենասուրբ Աստծո դեմքը>>, զ)<<Աստված ոչ-հրեաներին ստեղ¬ծել է մարդկային կերպարանքով` հրեաներին ծառայելու համար, նրանք անասուններից տարբերվում են ըստ ձեւի միայն...):
3. Նախկինում <<Բիբլիա>>-յում (Հին կտակարան), այսօր էլ քրիստոնեական եկեղեցական էկումենիստական փաստաթղթում, առանց հիմնավորումների կրկնվում է հրեական ընտրյալության սիոնիստական սին թեզը, որը դարձել է կրոնական պարտադրանք, հատկապես` քրիստոնյաների համար: Քրիստոնեական աշխարհն այդպես էլ չի կարողանում ձերբազատվել եհովապաշտական դավանանքից ու հրեական ընտրյալության երեւակայական գաղափարաբանությունից: (Մեջբերում <<էկումենիկ ուղեգծի>> 10-րդ կետից <<Յուրահատուկ մի միասնություն կապում է մեզ հրեա ազգին, որի հետ Աստված հավիտենական ուխտ է կնքել: Հավատքով գիտենք, որ մեր հրեա քույրերն ու եղբայրներն>> Աստուծո սիրելի են իրենց հայրերի սիրույն համար: Որովհետեւ Աստուծո պարգևներն ու կոչումն անդառնալի են (Հռովմ. ԺԱ 28-29): Նրանք ունեն որդեգրությունը, փառքը, ուխտերը, օրենսդրությունը, պաշտամունքը եւ խոստումը: Նրանցն են հայրերը, նրանցից եւ` ըստ մարմնի Քրիստոս (Հռովմ. Թ 4-5): Մենք պախարակում ենք եւ դատապարտում հակասեմականության բոլոր արտահայտությունները, ինչ¬պես ատելության պոռթկումներն ու հալածանքները: Քրիստոնեական հակահրեականության համար հայցում ենք Աստծուց ներողամտություն, իսկ մեր հրեա քույր-եղբայրներից` հաշտություն>>:
Այսպիսով ակնհայտ է, որ սիոնիզմի վտանգները մարդկությանն ուղեկցում են եւ աշխարհիկ կյանքում, եւ հոգևոր, երկու դեպքում էլ ոչ թե հրեա ժողովրդին հալածելու խնդիր է դրվում, այլ` եւս մեկ անգամ սիոնիստական ու մասոնական գաղափարներից օր առաջ ազատվելու հարց է բարձրացվում: ԱՇԽԱՐՀՆ ԱՌԱՆՑ ՍԻՈՆԻԶՄԻ, - ահա` մարդկության ամենահրատապ խնդիրը: Նույնիսկ հրեաներն են ստեղծել <<Հրեաներն ընդդեմ սիոնիզմի>> կազմակերպություն, գտնելով, որ առաջին հերթին հենց հրեաներն են որպես գործիք ծառայում սիոնիզմի մութ ու չար ծրագրերին, որը նպատակ ունի ստեղծել մի համաշխարհային գաղտնի կառավարություն ու մի անդեմ մարդկություն-զանգված, որը կծառայի ընդամենը մի քանի հարյուր սիոնիստների ընտանիքներին...
Ղոդսի եւ Պաղեստինի ազատագրության համար մղվող պայքարը մեր հաղթանակի հիմնաքարն է, իսկ հաղթանակը կդառնա մարդկության ազատագրման հիմնասյուն:


Եզրակացություն

Ղոդսի ու Պաղեստինի ժողովրդի պատմական եւ իրավական պաշտպանության հարցը միջազգային հիմնարար խնդիր է, որը շղթայաբար առնչվում է աշխարհի բոլոր ազգերի ու պետությունների ճակատագրերին, քանզի սիոնիզմի ստեղծած աշխարհի գաղտնի կառավարությունը իր համաշխարհային դրամագլխով սպառնում է ստրկացնել բոլոր ազգերին:
Ղոդսի ու Պաղեստինի ժողովրդի տառապանքներին զուգահեռ, Իսրայելի սիոնիստական պետության կողմից հալածվում են նաեւ Ղոդսի ու Պաղեստինի ոչ միայն արաբ, այլեւ հայ, հույն եւ այլ ազգերի ներկայացուցիչները, ինչպես մահմեդական, այնպես էլ քրիստոնյա հավատքի հետեւորդները: Դիմադրության բոլոր միջոցները լուրջ դիմակայություն են գտնում սիոնիստների կողմից մեծամասամբ ղեկավարվող ՄԱԿ-ի միջոցով: Ամենաթարմը ՄԱԿ-ի անվտանգության խորհրդի թիվ 1559 բանաձեւն է, որն ընդունվել է սիոնիստական ուժերի ճնշման ներքո: Այդ բանաձեւի համաձայն զինաթափվելու են ոչ միայն Լիբանանում գտնվող պաղեստինցիները, այլեւ` լիբանանյան դիմադրության, մասնավորապես` <<Հեզբոլլահի>> մարտիկները: Այս որոշումը ոտնահարում է ոչ միայն պաղեստինցիների ինքնապաշտպանության իրավունքը, այլեւ` մյուս ազգերի ու կրոնների հետեւորդների, որոնք սիոնիստական ու հուդդայական չեն:
Այս ամենաթողությունից օգտվելով էլ Իսրայելի հրեաները ավերում, հրդեհում են քրիստոնյաների, հատկապես` հայերի եկեղեցիները, բռնագրավում են եկեղեցապատկան հողերը, բացեիբաց նվաստացնում են հոգեւորականներին ու սրբությունները: Նման վերաբերմունք, իհարկե, վաղուց կա մահմեդական մզկիթների ու մահմեդականների նկատմամբ: Այս կերպ հրեաները փորձում են փոխել եւ ժողովրդագրական վիճակը, եւ աշխարհագրական-տարածքային: Այս ամենին զուգահեռ անօրինաբար պարսպապատում են բռնազավթած շատ տարածքներ եւ Ղոդսի շուրջ ավան են կառուցում:
Այս սիոնիստական ամենաթողությանը վերջ տալու եւ Ղոդսի ու Պաղեստինի ժողովրդի պատմական ու իրավական պաշտպանության համար անհրաժեշտ է հա¬մախմբել համաարաբական պայքարը, մի նպակակետի ուղղել տարբեր ազգերի ու կրոնների հետեւորդների (այդ թվում` հրեաների) հակասիոնիստական շարժումները, ամեն գնով աջակցել Իրանի` <<աշխարհն առանց սիոնիզմի>> դիմակայող քաղաքականությանը: Այս հարթության մեջ պիտի նկատել ու ներգրավել նաեւ սիոնիզմի ծնունդ պանթուրքիզմի դեմ պայքարող կողմերին, հատկապես` Հայաստանին, Հունաստանին, Կիպրոսին, Ռուսաստանին ու Չինաստանին:
Անհրաժեշտ է, որ հատկապես արաբական ու մահմեդական աշխարհը անվերապահորեն աջակցեն պաղեստինյան էնտեֆազեին` ապստամբությանը, նորընտիր կառավարությանը, մինչեւ բոլոր հիմնական ուժերի համախմբումը եւ միասնական ու վերջնական հզոր հարվածը:
Արարիչը մեզ պահապան, եթե դրսեւորենք անկոտրում եւ համատեղ կամք, ապա բարին առավելագույնս շուտ կհաղթի չարին:
Edgar
 
Posts: 50
Joined: Wed Jan 10, 2007 11:53 am

Return to Արմեն Ավետիսյան

Who is online

Users browsing this forum: No registered users and 1 guest

cron