Խորագրերի պահոցը. Հոդվածներ

Պատմության գիրկն անցան ՀՀ-ին վերաբերող ԵԽԽՎ 2008թ. թիվ 1609 եւ 2009թ. 1620 բանաձեւերը, սակայն, իր պատմությունն է կերտում ԵԽԽՎ 2009թ. թիվ 1643 բանաձեւը: Այն առավելապես ՀՀ քր.օր.-ի հոդվածների փոփոխություններին ու լրացումներին է վերաբերում, որն էլ ուղղակիորեն առնչվում է «7-ի» գործով դատավարությանը: Իշխանությունները պնդում են, որ սկսել են իրականացնել վերջին բանաձեւի պահանջները, իսկ ընդդիմությունը ընդդիմանում է, թե դա այդպես չէ:

Սա է Հայ ազգայնականների համախմբման առաքելությունը

Հունվարի 22-ին Հայ Արիական միաբանության (ՀԱՄ) գրասենյակում կայացավ Հայ Ազգայնականների համախմբման (ՀԱՀ) առաջին մամլո ասուլիսը: Հիշեցնենք, որ մեկ ամիս առաջ ստեղծված այս համախմբումը հիմնադրվել էր 2008թ. դեկտեմբերի 22-ին, Հայ արդարադատության աստված Միհրի վերածնման եւ ձմեռային արեւադարձի օրը, պատմական Էրեբունի (Արին Բերդ) ամրոցի տարածքում: ՀԱՀ-ը հայտարարությամբ հայտնել էր, որ Հայաստանի քաղաքական ուժերը վաղուց պիտի ձեւավորված ու համակարգված լինեին եւ պաշտպանեին հայոց ազգային շահերը իրենց գաղափարադրույթներին համապատասխան: Նշվել էր նաեւ, թե սրա բացակայությունն է պատճառը, որ «երեկվա համայնավարն այսօր ազատական հայացքների տեր է դարձել, իսկ վաղն անվարան հանդես կգա իբրեւ ազգայնական:

Սիոնիստական վարչակարգի սոսկալի հանցագործությունը Գազայի հատվածում եւ հարյուրավոր հալածյալ տղամարդկանց, կանանց ու երեխաների բնաջնջումը եւս մեկ անգամ բացահայտեց սիոնիստական արնախում գայլերի վերջին տարիների կաղծավոր դեմքը եւ անտեղյակներին ու անտարբերներին հիշեցրեց այս պատերազմող անհավատների ներկայության մասին իսլամական երկրների սրտում: Այս սոսկալի աղետը յուրաքանյուր մահմեդականի եւ խղճով ու ազնիվ մարդու համար աշխարհի ամեն մի կետում ծանր ու ցնցող է, սակայն որոշ արաբական պետությունների եւ մուսուլամանության հավակնորդ երկրների լռությունը ավելի մեծ աղետ է: Կա արդո՞ք առավել մեծ առհավիրք, քան այն, որ իսլամական երկրները պետք է պատերազմող ու անհավատ ու զավթիչ վարչակարգի դիմաց պաշտպանեին Գազայի հալածյալ ժողովրդին, այնպիսի կեցվածք ընդունեին, որով սիոնիստական հանցագործ պաշտոնյաները համառորեն նրանց ներկայացնեն այս խոշոր ողբերգական գործողության հետ համաձայնեցված եւ համամիտ:

Հայկական աշխարհ կառուցելու կառավարական հավակնոտ ծրագրերը հօդս են ցնդում

Թե ի՞նչ գնահատական կտա ԵԽԽՎ-ն իր կողմից Հայաստանին ներկայացված բանաձեւերի կատարմանը, կիմանանք միայն հաջորդ տարեսկզբին՝ հունվարյան նստաշրջանի ժամանակ: Օրերս ԵԽԽՎ մոնիտորինգի հանձնաժողովը Փարիզում լսել է նաեւ Մարդու իրավունքների հանձնակատար Թոմաս Համմարբերգի զեկույցը Հայաստանի վերաբերյալ: Իհարկե, մինչ նստաշրջանը Հայաստան այցի կգան ԵԽԽՎ մոնիտորինգի հանձնաժողովի Հայաստանի մասով համազեկուցողներ Ջոն Պրեսկոտը եւ Ժորժ Կոլոմբիեն, ովքեր մեկ անգամ էլ կստուգեն իրենց որոշումների կատարման ընթացքը: Մի խոսքով՝ 2009-ը կսկսվի մեզ համար կարեւոր մի հանգամանքով, երբ եվրասահմանագծին կանգնած Հայաստանը պիտի վճռականորեն որոշի՝ վերջնականապես դառնու՞մ է եվրակառույցների կցորդ եւ կամակատար, թե՞ դրսեւորում է կամք ու վճռականություն՝ արժանապատվորեն պահելով անկախ երկրի եւ ազատ ազգ կերտելու «հավակնոտ» կարգավիճակը:

(Ի պատասխան մի հրապարակման)

Այդ հրապարակմանը պիտի անդրադառնայինք վաղուց, երբ բուռն քննարկվում էր դիակիզման մասին օրենքի նախագիծը: Սակայն այլ հոդվածներ ու վերլուծություններ եղան եւ այնպես ստացվեց, որ մեր պատասխանը համընկավ քրիստոնեական տարեվերջին: Բայց խնդիրը հիմա էլ արդիական է, ուստի որոշեցինք ներկայացնել մեր պատասխանը: Հրապարակման հոդվածագիրը բազմիցս անդրադարձել է հեթանոսական եւ քրիստոնեական արժեքներին, ծեսերին ու հավատալիքներին եւ, անվարան, ամե՜ն հեթանոսական երեւույթ դիտարկել է հետադիմական, հակաստավածային տեսանկյունից: Հակառակ սրան, իհարկե, ըստ նրա, քրիստոնեությունն է միակ ճշմարիտն ու կատարյալը, որն անսխալական է եւ անքննելի: Նույնիսկ Քրիստոսը նման վերաբերմունքին կնախանձեր……

Զարմանալի համառությամբ հրեաների հայր Աբրահամը հայ քրիստոնյաներին ավելի հարազատ է մնում, քան հայերի Հայկ նահապետը, ուստի այլեւս զարմանալի չէ, որ հրեական Եհովա աստվածն է քրիստոնյաների միակ աստվածը, իսկ հայ աստվածները այսպիսիների համար չաստվածներ են…

Չանդրադառնալով քրիստոնեական կրոնական (ըստ «Բիբլիա»-ի) բազմաթիվ կասկածելի ու անբարո մեկնություններին, այլամերժ (բացի հրեաներից) հակաաստվածային ու հակամարդկային եհովական կանոններին (որոնցից շատերին անդրադարձ եղել է ինչպես «Լուսանցք»-ի էջերում, այնպես էլ բազմաթիվ զլմ-ներով, հատկապես՝ ՀԱՄ պաշտոնաթերթ «Հայ-Արիներ»-ով)՝ քննենք միայն, թե ինչու՞ են քրիստոնյաները դեմ դիակիզմանը, բնության հետ հոգու եւ մարմնի միաժամանակյա ձուլմանը:

Բազում են Արա Արարչի բնական որակները մարմնավորող զորությունները: Նրանց մեջ գլխավորները՝ աստվածները՝ արարչական գերագույն խորհուրդը կրող զորություններն են, որոնցից յուրաքանչյուրը կրում է Անահիտ Աստվածամորով նորոգված արարչական որեւէ գերագույն խորհուրդ՝ զորության, սիրո, իմաստության, պտղաբերումի, եւ աստվածներն էլ, իրենց Արարիչ Հոր պես, բացարձակ են, հավերժ, համատիեզերական: Ցնդածները, քթի տակից վեր չնայողներն են միայն ասում, որ աստվածները «մարդիկ են եղել», կամ էլ՝ «մարդն է նրանց ստեղծել», հետեւաբար, որ նրանք մարդու կողմից մի օր ճանաչվում են որպես աստված, մի օր էլ՝ չաստված, մի օր կան, մի օր էլ, երբ մարդը որպես թե ինքնագիտակցության է գալիս, չկա՜ն (այսպիսի «դասեր» էր, օրինակ, մեզ մի օր տալիս Գրիգորիս «լուսավորիչ» հորջորջյալը, աստվածամերժը մեզ՝ հայերիս, աստվածապաշտներիս, աստվածների՝ որպես այդպիսիների պարզորոշ ընկալողներիս): Բացարձակ է Արարիչը մեր, եւ բացարձակ է նաեւ նրա որակները մարմնավորող ամեն աստված: Եվ բացարձակը Արտով է, այլ տիեզերական զորությունների հետ միասին, կերտվում: «Արարչից բխող տիեզերական օրենք-օրինաչափություն է դա, որ պահպանում է բացարձակությունը բնության, ոգու, ծագումի ու արարումի: Արարչի կամքով Միհրը բյուրաչյա՝ ինքն Արտի Աստված, ինքը՝ Արտավազդ, ինքն է հաստատում օրենքը Արտի բարձր երկնքում ու երկրի վրա, բնության մեջ ու մարդաշխարհում: Եվ գիշեր-ցերեկ հսկում է անվերջ Արտի կիրառումը տիեզերական անհունության մեջ» (Ուխտագիրք):

Մինչեւ Թբիլիսի…

Ռուս քաղաքական գործիչ եւ գործարար Անդրեյ Լուգովոյը հայտարարել էր, որ եթե ինքը լիներ ՌԴ նախագահ Դմիտրի Մեդվեդեւի փոխարեն, ապա կհրամայեր ոչնչացնել Վրաստանի նախագահ Միխայիլ Սահակաշվիլուն. «Ով լուրջ վնաս է հասցնում ռուսական պետությանը, պետք է ոչնչացվի»: Նրա կարծիքով, այդ ձեւով է մտածում «յուրաքանչյուր նորմալ ռուս» եւ դեռ «Վլադիմիր Պուտինի երկրորդ ժամկետի սկզբից սկսած տարբեր ուժեր Արեւմուտքում ձգտել են անվանարկել Ռուսաստանն ու անձամբ Պուտինին՝ աջակցելով մեր փախուստի մեջ գտնվող օլիգարխներին»:

:

Համաշխարհային գերխմորումների հիմնական նպատակը աշխարհակալությունն է: Իսկ մեկ պետություն միայնակ չի կարող տիրապետել ամբողջ աշխարհին, եթե չունի «գլոբալ» ծրագիր եւ հուսալի գործընկեր պետություններ: Այդ նպատակին ծառայելու համար ի շարս ժողովրդավարության եւ ազատականության, ծնունդ առան նաեւ այնպիսի գաղափարներ, ինչպիսիք են սիոնիզմը, սոցիալիզմը, ֆաշիզմը, պանարաբիզմը, պանթուրքիզմը, պանիսլամիզմը եւ այլն: Տարբեր «իզմեր» պայքարում են միմյանց դեմ՝ առաջնորդվելով իրենց «մշտական շահեր»-ը պաշտպանելու կարգախոսներով:

ԵՎ ԱՆՈՆՑ

ՍՊԱՌՆԱԼԻՔԸ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ԼԻՆԵԼԻՈՒԹԵԱՆ»

Հայրենիքը հանրաքվեով չի տրվում կամ օտարվում

Հարցազրույց Հայ Արիական Միաբանության առաջնորդ Արմեն Ավետիսյանի հետ

- Վերջին շրջանում ինչպես Հայաստանում, այնպես էլ միջազգային հարաբերություններում վերստին աշխուժացել են Արցախի հիմնախնդրի շուրջ քննարկումները: Ի՞նչ է, իսկապե՞ս վտանգ կա, որ մեզանում արձագանքներն ավելի հոռետեսական բնույթ են ստացել: