Օրվա պահոցը. Մայիս 9, 2023

…հոգին Տիեզերածին է` երկնային, որ երկրում մարմնավորվում է եւ իր Արարչադիր Տիեզերագենից (որ կրում է տիեզերածնությունից մինչ իր ծնունդը եղած հիշողությունները) իր մարմնա֊հոգեւոր միտքն է ձեւավորում`  ըստ իր գենաընկալման֊գենաճանաչողության… եւ ըստ այդմ առաջ է գալիս այն մարդը, ով եռահամակարգ է (մարմին֊միտք֊հոգի համադրությամբ գործող), երկհամակարգ է (մարմին֊միտք անհոգի֊անհավատ գործող) եւ միհամակարգ է, որ ապրում֊գործում է միայն նյութական եսակենտրոն “աշխարհում”…
…եւ Տիեզերական Համակարգում ֊ Տիեզերակարգում Ազգը`  Հոգի է` Բնության Տարերքներից Օդը, Հայրենիք֊Բնօրրանը`  Մարմին` Բնության Տարերքներից Հող, Ազգային Առաքելության իրականացման համար ֊ իսկ Պետությունը`  Միտք է`  Բնության Տարերքներից Ջուրը`  Ազգի եւ Հայրենիքի զարգացումն ու Զորացումը սնելու֊ապահովելու համար…
Եվ Գենը այն Արարչադիր Լույս֊Կրակն է, որ Բնության 4֊րդ Տարերքը “դառնալով” (Օդ/Հող/Ջուր/Հուր)` ապահովում է ՀԱՅ֊ին (Հավերժող Առաքելություն Յուրաբնույթ) հատուկ 5֊րդ Եթեր Տարերքի “ներդրմամբ”…
(Արմեն Ավետիսյան, Հայ Արիական Միաբանության առաջնորդ)

Ազգի Մարտունակությունը հավասարազոր է Ազգի Ինքնության ճանաչմանը, ինչն էլ հենց հուշում է` Ազգին ծառայել եւ՛ զենքով եւ՛ գրչով…
(Արմեն Ավետիսյան, Հայ Արիական Միաբանության առաջնորդ)
* * *
Ամենապարզ բացատրությունը տվել է Գարեգին Նժդեհը` “Անբարոյականանում են անմարտունակ ազգերը…”։ Իսկ անբարոյականացումը Ինքնության ոչնչացման ծիլերն է տարածում ամենեուր ֊ անբարոյականը խեղվում է մարմնավաճառությամբ, ապա մտքի ու հոգու խեղմամբ…
Եվ ուրեմն հիշե՛նք.֊
Հայ Ազգի մարտունակությունն ու Հայոց Հայրենիքի հուսալի պաշտպանվածությունը եղե՛լ է կա՛ ու կմնա՛ որպես Հարատեւման ռազմավարական գործոն ֊ Համահայկական առաջնային ու անբեկանելի խնդիր…
Եվ այսպես է, որ Հայոց Բանակն է Հայության ու Հայաստանի անվտանգության միա՛կ երաշխավորը…
Ցանկացած քայլ (ում կողմից էլ այն ձեռնարկվի), որը կբթացնի կամ կթուլացնի զգոնությունը նշյալ աքսիոմայի նկատնամբ, ավելին` կենթադրի դավադիր (հակառակ) “հիմնավորում”, անվարան պետք է համարվի դավաճանություն Հայաստանի ու Հայության նկատմամբ եւ անխուսափելիորեն պետք է պատժվի…
“Իր հողի վրա պարտվելը կրկնակի աններելի պարտություն է։ Իր հողի վրա պարտվողը ազատ հայրենիքի իրավունք չունի…” (Գարեգին Նժդեհ)
…իսկ նման պարտությանը թիկունքից դավադրաբար նպաստողը`  Մեծն Նժդեհ, կյանքի իրավունք չունի… (Արմեն Ավետիսյան)

Էս ուր հասցրին…
Հայ էինք, որ մեր երկրի տերն էինք եւ Սրբազան Հայկական Լեռնաշխարհն էր մեր Բնօրրան֊Հայրենիքը…
Հաց էինք կիսում Հայ Աստվածների, գուցեեւ`  Ամենայն Արարի`  Տիեզերքի Արարչի հետ…
… … …
Հիմա էլի հայ ենք, բայց քիչ ենք ու մեր երկրի տերերը օտարահպատակ չհայերն են, որ մեր Բնօրրան֊Հայրենիքը տվել են մեր մահը երազող թշնամուն եւ հաց են կիսում այդ թշնամու`  թուրքի ու նմանների հետ…  Շարունակել կարդալ →