Ամսվա պահոցը. Սեպտեմբեր 2024

Հունգարիան թուրքական երկիր է, ինչպես համաթուրքական դաշինքի մյուս երկրները` Թուրքիան, Ադրբեջանը, Ղազախստանը, Ուզբեկստանը, Ղրղզստանը, Թուրքմենստանը (այս դաշինքում է նաեւ ՀՀ֊ն դեռ չճանաչած իսլամական Պակիստանը)։ Մի՛ խաբվե՛ք Հունգարիայի (հունգար֊մադյարների) եվրոպական երկիր լինելուն։ Թյուրքալեզու (ույղուրական /որ տարածված են Չինաստանում եւ Ռուսաստանում/ լեզվաընտանիք) են նաեւ ֆինները, էստոնիցիները, կարելները (ՌԴ֊Պետրոզավոդսկ) եւ այլք… Դե ալթայական տափաստանների եւ շրջակայքի (ՌԴ֊ում լցված) թյուրք֊թաթարական “ազգերի” մասին էլ չեմ խոսում… (Արմեն Ավետիսյան, Հայ Արիական Միաբանության առաջնորդ)

Հայաստանի Ազգային Պետությունը պիտի գա եւ իր մասին հայտարարի առաջին մի քանի ՆԱԽԵՒԱՌԱՋ քայլերն անելով` 1. Նախաձեռնի ազգահայրենադավների զանգվածային կալանավորումներ, արգելափակելով փախուստի եւ թաքնվելու բոլոր հնարավորությունները։ Պետք է ստեղծվեն տասնյակ ժամանակավոր կալանավայրեր մի քանի հարյուր հազար մարդու տեղավորման համար, դրանք կփակվեն ԱԶԳԱՀՍՅՐԵՆԱԴԱՎՆԵՐԻ ԲԱՑ ԴԱՏԻՑ հետո… 2. Նախաձեռնի բոլորովին նոր հարաբերություններ, հատկապես աշխարհի մի շարք երկրների եւ միջազգսյին կառույցների հետ։ Հատկպես բարեկամության, դաշնակցային եւ առաջնային փոխհամագործակցության ձեւակերպումներ պարունակող փաստաթղթերում… Առանձնակի պետք է քննարկվեն այն երկրերի եւ կառույցների հարցերը, որոնք սատարել են Թուրքիային եւ Ադրբեջանին` Հայաստանի եւ Արցախի դեմ պատերազմներում, ինչպես` Իսրայելը, Մեծ Բրիտանիան, ԱՄՆ֊ն, ԵՄ֊ն, ՌԴ֊ն, Պակիստանը, Բելառուսը, Ուկրաինան, (Թուրքիայի եւ Ադրբեջանի հետ) համաթուրքակամ դաշինքի մյուս երկրները` Ղազախստանը, Ուզբեկստանը, Ղրղզստանը, Թուրքմենստանը, Հունգարիան եւ այլն։ 3. Նախաձեռնի խորքային ներքին քննարկումներ եւ միջազգային դատ այն երկրների նկատմամբ, որոնք տարիներ շարունակ ահաբեկում էին ՀՀ իրական ընդդինադիր ուժերին` զերծ մնալ իշխանափոխությունից, այլապես կշրջափակեն, պատժամիջոցներ կկիրառեն եւ կործամանման կտանեն Հայաստանը` թուրքական յաթաղանին անխոչնդոտ “քսի տալով”… Այդպիսի երկրներից են (ցայսօր)` ԱՄՆ֊ն, ԵՄ֊ն (27 երկրները), Մեծ Բրիտանիան (մի խոսքով` Հավաքական Արեւմուտքը), ՌԴ֊ն եւ այլն։ (այլապես վաղուց Հայաստանում իշխանափոխությունն ավարտված կլիներ)… Առայժմ այսքանը։

…առաջին անգամ հեթանոս֊քրիստոնյա համերաշխության արդյունքը տեսա Գարեգին Նժդեհի մասունքներին այցի` ուխտագնացության օրերին… Նժդեհի մասունքների` Հայաստան տեղափոխման գործի մասնակիցներ Արցախ Բունիաթյանը (Հոգուն Լույս իջնի)` Բերձորի բժշկապետ, Գարեգին Մխիթարյանը (Հոգուն Լույս իջնի)` ԵՊՀ դասախոս, Երեւան եւ Ժորա Բարսեղյանը (երկար կյանք)` գեղանկարիչ, Աբովյան, ինձ առաջարկեցին այցելել ՆԺԴԵՀԻՆ… դա այն ժամանակ գաղտնի էր արվում դեռ` 1989֊նն էր, ես մասնակցում էի Աբովյանի կամավորական ջոկատների ձեւավորմանը եւ շարունակում էինք մասնակցել դեռ 1988֊ից սկսած` Աբովյանի շրջանից (առավելապես որոշ գյուղերից) ադրբեջանցիների վտարմանը… Հետո 1990֊ականներին սկսեցինք խմբեր տանել հայ արիացիների եւ կամավորական մարտական տղերքի մասնակցությամբ… Հենց այդ տարիներին էր, որ հանդիպեցի Բերձորի հեգեւոր պատասխանատուին` Հայր Աթանասին, իմ առաջին նժդեհյան կենացից ու “Արազ ափին ծնած ընկեր… քաջ Նժդեհի սուրը շողշողա…” երգից հետո նա մոտեցավ ինձ եւ` ” ՞թույլ տուր ողջագուրվեմ քեզ հետ, իմ հեթանո՛ս եղբայր”… ասեցի` “արի՛, իմ քրիստոնյա՛ եղբայր, փա՛ռք Նժդեհին”… եւ մեր ողջագուրումները դարձան ամենանգամյա… Իսկ “Բարեւ իմ հեթանոս եղբայր” եւ ‘Ողջույն իմ քրիստոնյա եղբայր” խոսույթը տարիներ շարունակ դարձավ Նժդեհյան ուխտագնացության բաղկացուցիչ մասը… Այսօր ես դա կրկնում եմ Բագրատ Սրբազանի առումով… հատկապես Գարեգին Նժդեհի մասունքներին նրա այցից եւ խոսքերից հետո… (Արմեն Ավետիսյան, Հայ Արիական Միաբանության առաջնորդ) https://www.facebook.com/100029169784366/posts/1278284353153879/?app=fbl

…առաջին անգամ հեթանոս֊քրիստոնյա համերաշխության արդյունքը տեսա Գարեգին Նժդեհի մասունքներին այցի` ուխտագնացության օրերին…
Նժդեհի մասունքների` Հայաստան տեղափոխման գործի մասնակիցներ Արցախ Բունիաթյանը (Հոգուն Լույս իջնի)` Բերձորի բժշկապետ, Գարեգին Մխիթարյանը (Հոգուն Լույս իջնի)` ԵՊՀ դասախոս, Երեւան եւ Ժորա Բարսեղյանը (երկար կյանք)` գեղանկարիչ, Աբովյան, ինձ առաջարկեցին այցելել ՆԺԴԵՀԻՆ… դա այն ժամանակ գաղտնի էր արվում դեռ` 1989֊նն էր, ես մասնակցում էի Աբովյանի կամավորական ջոկատների ձեւավորմանը եւ շարունակում էինք մասնակցել դեռ 1988֊ից սկսած` Աբովյանի շրջանից (առավելապես որոշ գյուղերից) ադրբեջանցիների վտարմանը…
Հետո 1990֊ականներին սկսեցինք խմբեր տանել հայ արիացիների եւ կամավորական մարտական տղերքի մասնակցությամբ…
Հենց այդ տարիներին էր, որ հանդիպեցի Բերձորի հեգեւոր պատասխանատուին` Հայր Աթանասին, իմ առաջին նժդեհյան կենացից ու “Արազ ափին ծնած ընկեր… քաջ Նժդեհի սուրը շողշողա…” երգից հետո նա մոտեցավ ինձ եւ` ” ՞թույլ տուր ողջագուրվեմ քեզ հետ, իմ հեթանո՛ս եղբայր”… ասեցի` “արի՛, իմ քրիստոնյա՛ եղբայր, փա՛ռք Նժդեհին”… եւ մեր ողջագուրումները դարձան ամենանգամյա…
Իսկ “Բարեւ իմ հեթանոս եղբայր” եւ ‘Ողջույն իմ քրիստոնյա եղբայր” խոսույթը տարիներ շարունակ դարձավ Նժդեհյան ուխտագնացության բաղկացուցիչ մասը…
Այսօր ես դա կրկնում եմ Բագրատ Սրբազանի առումով… հատկապես Գարեգին Նժդեհի մասունքներին նրա այցից եւ խոսքերից հետո… 
Շարունակել կարդալ