ՄԱՔՈՒՐ ԼԵԶՈՒ
Մի կեղտոտեք հայոց լեզուն
Տգեղ, օտար բառերով,
Մարգարտաշար մեր հայկազուն
Գիրը՝ օտար տաղերով:
Մի աղտոտեք հայոց հոգին
Տգեղ, օտար բարքերով,
Մաքրամաքուր մեր սրբագին
Խոսքը՝ օտար կրքերով:
Մի՝ անպատվեք հայոց մարդուն
Անուններով խելահեղ,
Օտար անվան ձևն է փքուն,
Ինքն անհեթեթ ու տգեղ:
Մի ճորտացեք օտարահունչ
Հողմերի դեմ հայադավ,
Հայի համար լոկ հայաշունչ
Մայր երկիրն է սրտացավ:
Ճոխ ու շքեղ մեր մայրենին
Մայրերից է մեզ տրված,
Անուշ մոր պես անուշ է այն
Անուշ սիրով շաղախված:
Գեղեցիկը ամեն լեզվում
Մայրենիով է հնչում,
Նրանով են սրտեր հուզվում,
Մտքեր ծնվում և շնչում:
Մեր դեմքն է այն, մեր պատիվը,
Թույլ մի տվեք անարգեն,
Մտքի հզոր մեր անիվը
Մեր լեզուն է, թող հարգեն:
Լեզուների հայ ծաղիկը
Մաքուր պահենք մինչև վերջ,
ՈՒրույն դեմքն է գեղեցիկը,
Ոչ թե լուծվածն այլոց մեջ:
Գեղամ Խաչատրյան