«Քարերի սիմֆոնիա». ով ոչնչացնի, ում գլխին ջարդեն

ՀՀ բնապահպանության նախարարության աշխատակազմի բնապահպանական պետական տեսչության Կոտայքի տարածքային բաժնի պետ Մ. Վանոյանը ընթացիկ տարվա հոկտեմբերի 22-ին ՀԱՄ ԳԽ-ին պատասխանել էր. «Հայտնում ենք, որ Գառնի գյուղի Ազատ գետի կիրճում «Քարերի սիմֆոնիա» կոչվող քարաժայռերից քարերի պոկման եւ անօրինական տեղափոխման հետ կապված տեղեկացնում ենք, որ նախարարության տեսչական համակարգը անմիջապես արձագանքել է ահազանգին եւ 11.10.07թ., ժամը 16:30-ի սահմաններում հայտնաբերել է, որ Կոտայքի մարզի Ջրվեժ գյուղի բնակիչ Ռազմիկ Սիմոնյանը իր անձնական ավտոմեքենայով նշված տարածքից տեղափոխում է բազմակողմ բնական քարեր: Կազմվել է համապատասխան արձանագրություն, եւ նյութերը տրամադրվել են Կոտայքի ոստիկանության բաժին՝ գործին հետագա ընթացք տալու համար: Միաժամանակ համապատասխան գրությամբ փաստի վերաբերյալ տեղեկացվել է Կոտայքի մարզի Գառնի գյուղի գյուղապետը: Համապատասխան հսկողություն չիրականացնելու համար իրականացվել է վարչական վարույթ՝ բացառելու նմանօրինակ իրավախախտումները նշված տարածքում»:

Հիմա՝ քանի որ բնության հուշարձան «քարերի սիմֆոնիան» ոչ բնապահպանության եւ ոչ էլ մշակույթի նախարարության հսկողության ներքո չէ, ուրեմն տեղական ինքնակառավարման մարմինների մասին օրենքի համապատասխան, «քարերի սիմֆոնիա»-ի համար պատասխանատու է այն ՏԻՄ-ը, որի վարչական տարածքում է գտնվում այս հուշարձանը: Ուրեմն՝ վարչական վարույթն իրականացվել է Գառնիի գյուղապետի՝ Աշոտ Վարդանյանի նկատմամբ: Տուգանքի չափը ճշտել չհաջողվեց. գյուղապետը շա~տ զբաղված մարդ է, տեղում չի նստում: Այնքան զբաղված, որ բջջային հեռախոսի զանգերին էլ չի պատասխանում… Լավ, ի՞նչ է ստացվում: Ստացվում է, որ պատժվեց Ջրվեժ գյուղի բնակիչը, որ տեղափոխել է քարերը: Անկեղծ ասած միանգամից կանխել եմ ուզում. քարերը կտրողներին էլ գուցե պետք չէ ձեռք տալ. նրանցից մեկի հետ խոսել եմ, ասաց՝ օրավարձով աշխատող բանվոր եմ: Նաեւ՝ դժվար չէր պարզել, թե Գառնում քարերն ում սեփական շինությունն են սպասարկում ու պարզելուց հետո էլ քանդել այդ շինությունը՝ հենց շինության տիրոջ հաշվին: Մնացյալը դատախազության գործն է ու պատժի չափն ու ձեւը մենք չէ, որ պիտի որոշենք: Մամուլում անուններ հայտնվեցին՝ ազգային պատկերասրահի տնօրեն Փարավոն Միրզոյանի եւ փոխվարչապետ Հովիկ Աբրահամյանի: Վերջիններս հերքեցին ու՝ վերջ: Թե այս խմորը դեռ ինչքան ջուր կվերցնի, պարզ չէ: Ու հերքումն էլ ճիշտ է թե սխալ… մեր գործը չէ մեղադրական ներկայացնելը, դրա համար համապատասխան մարմիններ կան: Մեր գործը փաստն արձանագրել է ու որոշակի հարցադրումներ անելը:

Այսպիսով, հետաքրքիր է, իսկ ո՞վ է արտոնել, որ բնական հուշարձանը կարող են քանդել ու անպատիժ մնալ: Ասենք, եթե շատ բարձրաստիճան պաշտոնյան արտոնության կարիք չունի ու ինքն իրեն կարող է արտոնել, բա ցածրաստիճանին ով է տվել իրավունքը: Երեւի բարձրաստիճանը: Կամ էլ ցածրաստիճանն էլ է ինքն իրեն որոշում, որովհետեւ ամենաթողություն է ու… 1000 դրամ: Լավ, թող լինի 2000 դրամ: Բանն այն է, որ Գառնու ձոր մուտքը վճարովի է, այսինքն՝ տարածքի հանդեպ ոտնձգությունն անտեսանելի չէր կարող մնալ (դե արի ու էդ գեղցի (ոչ գյուղացի) գյուղապետին բան բացատրի…): Հա, 1000 կամ 2000 դրամն էլ ձոր մուտքի թույլտվության տոմսի արժեքն է՝ կախված մեքենայի «աստիճանից»…

Մի հավելում էլ անենք ու սպասենք խմորի թթվելուն. մեր լրատվության աղբյուրը մեզ համապատասխան գրություն է փոխանցել այն մասին, որ նախորդ անգամ, երբ կրկին փորձ են արել ոչնչացնել հուշարձանը, պատկան որոշ մարմիններ փորձել են դա ներկայացնել իբրեւ բնական քարաթափում…