Հայիզմը (Արմենիզմ)` Հայկականությունն է միակ գաղափարաբանությունը / գաղափարաքաղաքական ուղղությունը, որը հիմնավորապես ֊ փաստացի ու գործնական առումներով կկասեցնի պանթուրքիզմի֊համաթուրանականության (նաեւ պանադրբեջանիզմի֊համաադրբեջանականության) աշխարհաքաղաքական ընթացքը ֊ երկրային չարիքի առանցքը, ինչպես նաեւ չունի զավթիչ֊ծավալապաշտական բնույթ / Համահայկականությունը զուտ հայկական երեւույթ է` Հայկական Բնաշխարհի սահմաններում… եւ չունի այն վտանգը, որը կա տարածաշրջանի թուրքացման (իմա` մարդախեղման ֊ արնախում դառնալու) դեպքում…
Մյուս համա֊ պան֊ երեւույթների դեպքում զավթիչ֊ծավալապաշտական վտանգներն առկա են…
… պանարաբիզմը (համաարաբականությունը), պանիրանիզմը (համաիրանա(պարսկա)կանությունը), պանքուրդիզմը (համաքրդականությունը), հելենիզմը (հունականությունը` մինչեւ Կիպրոս), պանսլավոնիզմը (համասլավոնականությունը, անգամ մեծա (վելիկո)ռուսական շովինիզմ֊ազգայնամոլությունը), այսօր դեռ ռուս֊բելառուսական միությամբ պայմանավորված, ինչպեսեւ պանիսլամիզմը (համաիսլամա (մահմեդա)կանությունը` իր տարատեսակներով` շիիզմ, սուննիզմ, վահաբիզմ…) կամ համաքրիստոնեությունը (էկումենիզմ) … եւ տարածաշրջանում գործող այլ …֊իզմեր ու իստ֊եր դա չեն կարողանում եւ չեն կարողանալու` առանց հայի֊հայության անմիջական մասնակցության եւ գործողությունների հաղթահարել վերոնշյալ չարիք֊պանթուրքիզմը…
… այսօր դեռ աշխարհում ամրագրված սիոնիզմը (համահրեականությունը), որը թուրքիզմ֊պանթուրքիզմի ծնողն ու սնողն է, եւս առանց հայկական(ության) ներկայության հիմա չի կարողանալու ազատվել համաթուրքական ծավալվող վտանգից (դա ավելի բացահայտ կզգացվի, երբ համաթուրքական դաշինքը կգործի զգալի ծավալով (Թուրքիա, Ադրբեջան, Ղազախստան, Ուզբեկստան, Թուրքմենստան, Ղրղզստան /”մեկ ազգ ֊ վեց պետություն”/)), որ արդեն ընթացքի մեջ է եվրա֊ամերիկյան աջակցությամբ (առայժմ` հակառուսական ուղղությամբ պայմանավորված)…
Կրոնական հակամարտությունները եւս վտանգներ են պարունակում եւ Հայաստանը դրանց չի կարող դիմակայել քրիստոնեական֊համաքրիստոնեական (էկումենիկ ուղեգծի ջանքերով հանդերձ) քայլերով… / այդ քայլերը շատ նման են եվրա֊ամերիկյան երկակի֊եռակի չափորոշիչներով քաղաքականությանը… / հատկապես որ հուդա֊քրիստոնեությունն ու հուդա֊մահմեդականությունը հենց հակամարտելու համար էլ ստեղծվել են Թալմուդի֊Թորայի֊հուդայականության հիմքի վրա…
…թուրքը` պանթուրքիզմը, որպես սիոնիզմի հոգեզավակ, վաղուց մտել է նաեւ կրոնական ասպարեզ եւ պանարաբիզմի հետ զուգահեռ փորձում է պանիսլամիզմը ներառել համաթուրքական շահերում (միաժամանակ տարածաշրջանում թուլացնելով Իրանի եւ Սաուդյան Արաբիայի դիրքերը)` մերթ ընդ երթ հանդես գալով հակահրեա(իսրայելա)կան եւ հակաքրիստոնեական դիրքերից … Պակիստանի հետ էլ առանձին համաիսլամական ծրագիր կա, որին ներգրավված է նաեւ Ադրբեջանը… (հակաբուդդայական դիրքերից էլ հանդես կգա, երբ չինական ույղուրների հարցին հասնի)…
…պանթուրքիզմը կարողացավ նաեւ առաջին քայլն անել Թուրքիայի իսլամականացման ուղղությամբ… / իսկ տարիներ առաջ Պակիստանի նախագահը (մի երկրի, որը ցայսօր չի ճանաչել Հայաստանի անկախությունը) Ադրբեջանի նախագահի հետ հանդիպմանը հայտարարեց, թե իրենք “մեկ ազգ են` երկու պետությունում, իսլամական ազգ” (ինչպես համաթուրքական 6 երկրների դաշինքում է ասված` որպես մեկ ազգ` վեց երկրներում)… / իսկ այսօր Անկարան փորձում է Թուրքիայի հանրապետությունը վերաձեւել իսլամական պետության (հիշենք` ժամանակին Ստամբուլը վերածվել էր “իսլամական պետություն” ահաբեկչական կառուցի հավաքագրման համաշխարհային կենտրոնի)…
Այս ամենի եւ հատկապես վերջինի դեմն առնելու համար` պանթուրքիզմ+պանիսլամիզմ հակահայկականության, պետք է Հայաստանում ճանաչել ոչ միայն Հայկականության ռազմա֊գաղափարա֊քաղաքական սկզբունքները, այլեւ` Հայոց Ազգային Հավատի (Հայ Արիադավանության) իրավունքները… / ինչպես Իրանում (մահմեդականություն եւ զրադաշտականություն), Հնդկաստանում (բուդդայականություն, քրիստոնեություն, մահմեդականություն… եւ Հինդուականություն), Ճապոնիայում (բուդդայականություն եւ սինտոյականություն), Չինաստանում (բուդդայականություն֊լամայականություն եւ կոնֆուցիականություն) եւ այսպես շարունակ զուգահեռ գործում են միջազգային կրոններն ու ազգային հավատները…
Հայոց ազգային հավատը, ինչպես հայկականության դեպքում է (+ բնիկների իրավունքը), կարող է դիմակայել գաղափարա֊կրոնական ծավալումներին` առանց հակադրվելու քրիստոնեական, մահմեդական եւ հուդայական առճակատումներին, անգամ կարող է միջնորդական ջանքերով հանդես գալ որպես ոչ միջազգային շահեր հետապնդող կրոն, այլ ազգային չեզոք բնիկ֊հավատ…
Հայկական հեթանոսությունը (հեթանոս֊էթնոս֊ազգ) ոչ օտար ձեւակերպմամբ կկոչվի արիա(արարչա)դավանություն` Հայոց Տիեզերահաս Հավատ, որի կողմից կիրառվող միջազգային եւ ազգամիջյան ջանքերը կարող են հստակ զուգահեռվել Հայկականության գաղափարաբանության հետ` վասն Հայի ու Հայքի, դիմակայեյով գաղափարա֊քաղաքական եւ կրոնա֊հավատամքային հակահայ եւ հայաստանավնաս ու պետականակործան գործողություններին…
Մտածել է պետք, այլապես օտար, անգամ հակահայ գաղափարները, բարոյախոսությունները եւ կրոններ֊աղանդները կշարունակեն ապականել ու ոչնչացման տանել Հային ու Հայաստանը… եւ իհարկե ամեն Բնածին ու Բանական ԲԱՆ Աշխարհում…
(Արմեն Ավետիսյան, Հայ Արիական Միաբանության (ՀԱՄ) առաջնորդ / Հայ Ազգայնականների Համախմբման (ՀԱՀ) համակարգող)
Loading ...
Armenian