«Լուսանցք» շաբաթաթերթ (Հայաստան, գլխավոր խմբագիր՝ Արմենուհի Մելքոնյան) http://www.hayary.org/wph/?p=2223 / (https://www.facebook.com/armenuhi.melqonyan)
* Այս անգամ կարող եք կարդալ հետեւյալ թեմաների մասին, որոնք ստորեւ ներկայացնում ենք մասնակի.-
- Հայապահպանության նախարարության տեսլականը… – (Արմեն Ավետիսյան, Հայ Արիական Միաբանության առաջնորդ)…Դեռ վարչապետ Անդրանիկ Մարգարյանի օրոք Հայ Արիական Միաբանությունը հարց էր բարձրացրել Հայապահպանության նախարարություն ստեղծելու համար, որը բազմաշերտ հնարավորություններ պիտի ունենար, ինչը թույլ կտար զբաղվել ազգային եւ համազգային կարեւորագույն խնդիրներով: Սա իրականում Համահայկական նախարարության ստեղծման մի փորձ էր լինելու, համահայկական սահմանադրության, բանակի, անվտանգության համակարգի, դրամատան եւ այլ կառույցների ստեղծման խնդիրներ պիտի լուծեր նախարարությունը…
…Վարչապետ Կարեն Կարապետյանը կհամաձայնի՞ Հայապահպանության նախարարության գաղափարին, թե՞ նախապես այդ մասին տեղեկացնենք երկրի նախագահ Սերժ Սարգսյանին… Այս նախարարությունը կարող է իր բաժինները դարձնել լեզվի տեսչությունը, որը երբեք չի կարելի լուծարել, սփյուռքի նախարարությունը եւ այլն:
Սա, արդի պատկերացումներով ասած, սուպերնախարարություն չէ: Սա գալիքի՛ նախարարություն է: Որ առաջիններից մեկն է լինելու Միացյալ Հայաստանի ճանապարհին: Իսկ այդ ճանապարհին պիտի գիտակցել ազգային ինքնությունն ու էությունը, հայի Արարչակնիք եւ Աստվածազարմ արժեքները…
Հ.Գ. – Ազգային եւ պետական լեզվի դեմ որեւէ քայլ ազգադավության դրսեւորում է: Քանզի Լեզուն Գենի արտահայտչամիջոցն է՝ Գենի ձայնը:
- Հայոց լեզվի դեմ որեւէ քայլ դավաճանական կդիտարկվի… – Ամեն անգամ, երբ պետականորեն երկլեզվության խնդիր է դրվում, որը միանշանակ պարտադրվում է օտարի կողմից, այս դեպքում՝ Ռուսաստանի, հայոց լեզվի պաշտպանների նյարդերն այնքան են տեղի տալիս, որ թվում է հաջորդ քայլը Հայաստանի անունը փոխելն է լինելու… Ինքս էլ եմ հայտնվում այդ վիճակում, նախնական հոդվածս նմանվում է պարզապես հայհոյախառն մի գրվածքի, որտեղ տարբերություն չի դրվում դրսի ու ներսի օտարների հարցում… Բայց հասկանալի է, որ հետո գրվածքը պատասխան հոդվածի տեսքի է բերվում եւ թվում է՝ ամեն ինչ ասված է, ուղղակի մի քիչ նուրբ, բայց միեւնույնն է՝ հոգեկան բավարարվածություն չի զգացվում…
…Իսկ ու՞ր մնաց Հայաստանի պետական լեզվի դերը ազգամիջյան հարցում…
…Լեզվի կորստի պայմաններում պարզապես թղթի կտորների են վերածվում նաեւ մեր անկախության հռչակագիրը, լեզվի մասին օրենքը, Հայերենի բարձրագույն խորհրդի որոշումները եւ այսպես շարունակ, ինչը ազդեցությունը կունենա նաեւ Հայաստանի ու Արցախի անկախության, ազատագրված տարածքների, ազգային բանակի, ազգային արժույթի եւ ազգային ամեն բանի վրա, օրենքով պաշտպանված մեր պետական լեզուն եւ ազգային դպրոցը եւս կհայտնվեն օտարացման ճանապարհին…
- Տարածաշրջանում կապրի միայն մեկ եռյակը… – Երբ Իրան-Հայաստան-Վրաստան տարանցիկ ուղին մոտենում է լուծման որեւէ հանգրվանի, անմիջապես առաջ է քաշվում Ադրբեջան-Վրաստան-Թուրքիա ուղղության որեւէ նախագիծ կամ ծրագրային հերթական քայլ: Սա մտահոգիչ է, քանի որ Հայաստանը տարածաշրջանային ծրագրերի մեջ չի ներքաշվում, քանզի Անկարան ու Բաքուն երբեք չեն համաձայնի տրամադրել իրենց տարածքները եւ բնական պաշարները այն ծրագրերում, որտեղ Հայաստանը եւս դեր ունի: Իսկ Իրան-Հայաստան-Վրաստան ուղին կարող է ոչ միայն նպաստել Հայաստանի դերի ու նշանակության մեծացմանը տարածաշրջանում, այլեւ ինքնըստինքյան կարգելափակի Ադրբեջանի եւ Թուրքիայի մասնակցությունը շատ ծրագրերում…
…Բայց զարմանալի է, որ Թբիլիսին չի նկատում իր տարածքների թուրքացման վտանգը: Խոսքը միայն Ջավախքի թուրքացման մասին չէ, ինչը փորձում են իրականացնել թուրք-մցխեթներին բնակեցնելու ծրագրով:
Այսպես Թուրքիան Ջավախքի ու Մարնեուլի ադրբեջանցիների միջոցով ուղիղ կապ է հաստատում Ադրբեջանի հետ, ինչը չկարողացան անել Նախիջեւանի ուղղությամբ, երբ տարիներ առաջ քննարկում էին Լաչինի միջանցքին (ՀՀ-ԼՂՀ-ն կապող) զուգահեռ ստեղծել Մեղրիի միջանցքը՝ Թուրքիա-Նախիջեւան-Ադրբեջան կապը ապահովելով (ամերիկացի Պոլ Հոբլի ծրագիրն էր)… Շարունակել կարդալ →