Հայորդիները գալիս են

Հայորդիները գալիս են

Հայորդիները գալիս են
պատմության քառուղիներով,
նրանք այն երկրի զավակներն են,
որի հորդաբուխ  գետերի միջնամասում
դեռ ապրում է հիշողության դրախտը:

Նրանք այն երկրի զավակներն են,
որի կորցրած հողերի միջից,
երկգլխանի լեռան նման,
վեր է ձգվում ար-ար-ման խորհրդանիշը՝
անմոռաց կարոտը սրտում:

Նրանց հայացքում
երկնքի մեջ մնացած
մտապատկերի ուրվագիծը
թողել է վեհության փայլը՝
ամպերից վեր ձգված գագաթների վրա:

Հայորդիները իջնում են
պատմության ու ավանդույթի կեռմաններով:
Մեծ արտագաղթի ու ներգաղթի
ժամանակները խաչվում են նրանց դեմ՝
գալիքի նախաշեմին:

Նրանք այն երկրի զավակներն են,
ովքեր հույսի ու հավատի հետ
ծածկագիր սերմեր են բերում՝
երկնային դրախտը
երկրում ստեղծելու համար:

Արևշատ Ավագյան