Տաշում ենք, տաշում

Տաշում ենք, տաշում

           Տառապել է դարեր երկար,
           Խաչքարաղտով հայը ճարտար,
           Ուժ ու եռանդ վատնել, տաշել,
           Քանի հարյուր հազար խաչքար:
     
           Հարյուր հազար խաս վարպետներ,
           Կարող էին կռել սրեր,
           Արդյոք հային ով կհաղթեր,
           Թե ամեն քար մի սուր լիներ:

           Հանքաքարը մեզնից առել,
           Օտարները սուր են կռել,
           Սուր են կռել, մեզ կոտորել,
           Իսկ մենք էլի քար ենք տաշել:

           Ու տաշում ենք, տաշում նորեն,
           Տաշում նորեն, համառորեն,
           Պիտի տաշենք աստված վկա,
           Երկրի վրա ինչքան քար կա:

Գուսան Հայկազուն